هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر وابستگی به فضای مجازی بر یادگیری صریح و ضمنی تکلیف توالی حرکتی بود. بدین منظور تعداد 48 نفر آزمودنی 16 تا 19 سال، به‌صورت در دسترس انتخاب و در چهار گروه (12 نفری) مشتمل بر وابسته به فضای مجازی – یادگیری صریح، وابسته به فضای مجازی - یادگیری ضمنی، عادی - یادگیری صریح و عادی - یادگیری ضمنی تقسیم شدند. به منظور تشخیص افراد وابسته به فضای مجازی و عادی از آزمون اعتیاد به اینترنت کیمبرلی یانگ، و برای بررسی یادگیری حرکتی شرکت‌کنندگان از نرمافزار SRTT استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مرکب با اندازه‌های تکراری تحلیل گردید. یافته های تحقیق حاضر نشان داد وابستگی به فضای مجازی تأثیر معناداری بر یادگیری صریح و ضمنی تکلیف توالی حرکتی داشت به طوری که بین دو گروه افراد وابسته به فضای مجازی و همتایان عادی در یادگیری صریح و ضمنی تکلیف توالی حرکتی، تفاوت معناداری وجود داشت. افراد عادی عملکرد بهتری در هر دو حالت صریح و ضمنی نسبت به افراد وابسته به فضای مجازی داشتند. با توجه به یافته ها پیشنهاد میگردد با ایجاد برنامه‌های حرکتی پرنشاط در مدارس زمینه کاهش استفاده از فضای مجازی مفرط در دانش آموزان فراهم شود.
