در این پژوهش از تصاویر ماهوارهای MODIS و الگوریتم جهانی کشف آتش برای آشکارسازی مکانهای آتشسوزی در جنگل و مراتع استان مازندران استفاده گردید. با این روش پیشنهادی، پس از اجرای تصحیحهای هندسی و رادیومتری و با تعیین حد آستانهی مناسب نواحی دارای پتانسیل آتش مشخص گردید. سپس، با تعیین حد آستانه و آزمونهای گوناگون، پیکسل آتش برای سه مورد آتشسوزی سالهای 2006 در منطقهی سوادکوه، 2009 در منطقهی نور و برای 2010 در منطقهی بهشهر استخراج شد. نتایج نشان میدهد که با استفاده از حد آستانهی 310 درجهی کلوین برای باند 22 سنجندهی مودیس، که برای مقیاس جهانی در نظر گرفته شده است، آتشسوزیهای سرد و کوچک آشکار نمیشود. از این رو، از حد آستانه بومی شده استفاده گردید. همچنین، با ترسیم نقشههای دمای سطحی و پوشش گیاهی به بررسی تأثیرات دما و مقدار سبزینگی پوشش گیاهی در روزهای آتشسوزی و روز قبل و بعد آنها پرداخته شد. در این بررسی مشخص گردید برای پیکسل آتشسوزی مقدار سبزینگی در روز آتش از روز قبل کاهش و میزان دما برای پیکسل آتش در روز آتشسوزی از روز قبل افزایش داشته است. ترسیم و بررسی نقشههای سینوپتیکی نشان میدهد که در روز آتشسوزی در سطح زمین استیلای زبانهی کمفشار و در ترازهای میانی فراز مانع موجب انتقال هوای گرم عرضهای جغرافیایی بالا به منطقهی مطالعه شده است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |