براساس دادههای بادسنج فوق صوتی سال ۲۰۰۷، بیشتر زمان‌ها تندی باد بینm/s ۵/۰ تا ۲ و دامنه چرخه سالانه آن کوچک است که شرایط حاد آلودگی هوا را در تهران فراهم میکند. همچنین CO و PM۱۰ تغییرات فصلی از خود نشان میدهند که به شرایط هواشناختی و منابع آلایندهها وابسته است. بررسی چرخه سالانه CO و PM۱۰ نشان میدهد که غلظت CO در روزهای پاییز تا زمستان افزایش دارند. غلظت PM۱۰ در روزهای زمستان تا بهار مقادیر پایینی دارد. افزایش غلظت آلایندهها در زمستان عمدتا ناشی از کمبود سامانههای همدیدی فعال و وارونگی دمایی سطحی، بر اساس پارامتر پایداری N۲، که در پاییز و زمستان نسبت به بهار و تابستان بیشتر است.) است. در چرخه سالانه براساس میانگین‌های شبانهروزی، ضریب همبستگی CO و PM۱۰، ۴/۰ و در زمستان، ۷/۰ است که نشانگر ارتباط قوی منابع این دو در این فصل است. در بهار، خودروها، گرد و غبار ناشی از سطح و یا از منابع دورتر، منشا PM۱۰ هستند، اما در پاییز، منابع عمدتاً خودروها و وسایل گرمایشی هستند. دو بیشینه در نمودار تغییرات CO در ابتدای صبح و شب رخ داده است که تقریباً با کمینههای تندی باد همزمان و وابسته به تغییرات فصلی نیز هستند. طی شب، شارشهای کوهدشت (سرد) و نشست هوا ناشی از سامانههای پرفشار سبب ایجاد وارونگی دما بر روی منطقه میشوند که افزایش غلظت آلایندهها را در پی دارد.نمودارهای سهبعدی مؤلفههای افقی سرعت باد، دمای هوا و آلایندهها نشان میدهند که مؤلفه نصفالنهاری باد، نقش برجستهتری در انتقال CO که مستقل از دما است، به عهده دارد که با توجه به وضعیت توپوگرافی منطقه، میتواند نشانگر محلی بودن منابع آن باشد. در حالی که هردو مؤلفه سرعت باد در انتقال PM۱۰ نقش دارند. همچنین بیشینههای PM۱۰ در فصل سرد با باد کم همزمان و در فصل گرم مستقل از تندی باد هستند.
