دمای سطح زمین اطلاعات مهمی را در زمینه نقش کاربری اراضی و پوشش زمین بر روی فرایندهای بیلان انرژی ارائه میدهد. بنابراین هدف این تحقیق، ارزیابی الگوهای LST در اثر تغییرات رخ داده در کاربری اراضی (LULC) می باشد.منطقه مورد مطالعه با وسعتی معادل ۶/۳۰۰ کیلومتر مربع در منطقه تالش واقع شده است. به این منظور تصاویر لندست در فصول خشک و مرطوب از سال ۱۳۶۵ تا ۱۴۰۱ دانلود گردید. چهار طبقه کاربری با طبقه بندی بیشترین شباهت(MLC) و ماشین بردار پشتیبانی(SVM) در بازه های زمانی ۳۶ ساله شناسایی شد. مقادیر ضریب کاپا برای مدل SVM معادل ۷۸۰۲/۰ بوده و برای مدل MLC معادل ۵۳۲۸/۰ بوده است. شاخص های طیفی NDVI، NDSI و NDWI برای پوشش گیاهی، خاک بایر و آب محاسبه شده و در سالهای فوق با LST تطبیق داده شدند. تغییرات کاربری زمین طی سال های ۱۳۶۵ تا ۱۴۰۱ عامل مهمی در تغییرات دمای سطح زمین بوده که به طور متوسط از ۷/۱۳ درجه سانتیگراد تا ۵/۳۹ درجه سانتیگراد در فصل مرطوب و ۳۷/۰- تا ۰۷/۴۱ درجه سانتیگراد در فصل خشک متغیر بوده است. پهنه های آبی و پوشش گیاهی کمترین و خاک بایر بیشترین مقادیر LST را نمایش داده اند. بیشترین همبستگی منفی به میزان ۷۴/۰- متعلق به شاخص NDVI در سال ۱۳۶۵ بوده و بیشترین همبستگی مثبت به میزان ۷۹/۰ متعلق به شاخص NDSI در سال ۱۳۶۵ می باشد. مساحت پهنه جنگلی کاهش ۳/۲۰ درصدی و اراضی کشاورزی افزایش ۲۱۷ درصدی را در ۳۶ سال نشان می دهند. زمین های بایر بیشتر تغییر را داشته و از ۲/۶۸ کیلومتر مربع به ۱۲ کیلومتر مربع کاهش یافتند. به طور کلی LST ، به علت افزایش فعالیت های انسانی از قبیل گسترش زمین های زراعی و جنگل زدایی در دوره مورد مطالعه افزایش یافته است.
