۲ نتیجه برای پرفشار جنب حاره
دکتر نبی میرزایی، دکتر بهلول علیجانی، دکتر محمد دارند،
دوره ۸، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۹ )
چکیده
پرفشار جنب حارهای و چرخندهای مدیترانه ازجمله مهمترین سامانههای همدیدی موثر بر اقلیم ایران محسوب می شوند. در این پژوهش اثر موقعیت پرارتفاع جنبحاره بر چرخندهای مدیترانه در زمان ترسالی و خشکسالیهای ایران طی ۱۹۷۹ تا ۲۰۲۰ واکاوی شد. در این راستا از دو دسته داده بهره گرفته شد. از دادههای ایستگاهی برای شناخت دورههای ترسالی و خشکسالی بهره گرفته شد و برای شناسایی موقعیت مکانی پرفشار جنب حارهای از دادههای شبکهای ECMWF-ERA۵ استفاده شد. نتایج نشان داد که پرفشار جنب حارهای با ۳ سلول واچرخندی (پشته) بر موقعیت امواج جوی موثر بر بارش ایران اثر میگذارد. موقعیت مکانی پرفشار جنب حاره به ویژه پرارتفاع عربستان و شمال آفریقا نقش مهمیتری در موقعیت مکانی چرخندهای موثر بر بارش ایران دارند بطوریکه خشکسالیهای فراگیر با گسترش غربسو پرارتفاع عربستان و ادغام آن با پرارتفاع آفریقا، عدم گسترش ناوه مدیترانه تا دریای سرخ و کاهش سامانههای ادغامی سودانی و مدیترانه رخ میدهد. با جابجایی شرقسوی پرارتفاع برروی دریای عرب و شمال اقیانوس هند ناوه مدیترانه عمیقتر شده و مقدار تموج و به تبع آن بارش کشور افزایش مییابد. بنابراین گسترش شرقسوی واچرخند عربستان و تقویت پشته شمال آفریقا شرایط را برای گسترش ناوه مدیترانه فراهم میکند. هر زمانی پرارتفاع عربستان در شرقیترین حالت خود یعنی برروی دریای عمان و دریای عرب قرار گرفته باشد، از طریق دسترسی به پهنههای بزرگ آب جنوبی منجر به فرارفت رطوبت برای ایران و در نهایت رخداد بارش خواهد شد. عامل اصلی رخداد خشکسالی و ترسالی ایران تغییرات مکانی امواج جوی بواسطه تغییرات مکانی پرارتفاع عربستان است.
دکتر مصطفی کریمی، خانم فهیمه نوروزی، دکتر مهناز جعفری، دکتر فرامرز خوش اخلاق، دکتر علی اکبر شمسی پور،
دوره ۹، شماره ۱ - ( ۳-۱۴۰۱ )
چکیده
واچرخند عربستان از جمله مهمترین ارکان گردش جو منطقه جنوبغرب آسیا و موثر بر بارش ایران است. در این تحقیق ویژگیهای جغرافیایی (موقعیت) و همدید آن (شدت، شکل و ارتباط با دیگر سامانهها) در ارتباط با بارشهای سنگین دوره سرد و بارشی ایران (اکتبر تا مارس) بررسی شد. به‌این منظور از دادههای تحلیل مجدد ERA interim تراز ۸۵۰ هکتوپاسکال (۲۰۱۰-۱۹۸۱) استفاده گردید. ابتدا بارشهای سنگین (بیش از ۳۰ میلیمتر) استخراج شد. سپس ویژگیهای واچرخند (ذکر شده در بالا) در روزهای بارشی مشخص شد. نتایج نشان داد که موقعیت استقرار مراکز واچرخند عربستان در تراز ۸۵۰ هکتوپاسکال پراکنده بوده و محدوده طولجغرافیایی۵۰ تا ۷۴ درجه شرقی را دربرگرفته است. بیشترین فراوانی تمرکز مراکز واچرخند در دو محدوده ساحل جنوبشرق شبهجزیره عربستان و دریای عرب مشاهده شد. شکل گسترش (جهت) مراکز واچرخندی بیشتر شرقی-غربی (۱۰ مرکز) بوده است. این الگوی استقرار و گسترش واچرخند، مناسبترین شرایط برای بارش به‌ترتیب در جنوبغرب و غرب بوده است. گسترش شرقی-غربی واچرخند و استقرار بر روی دریای عرب و جنوبشرق شبهجزیره عربستان و اندرکنش آن با سامانههای چرخندی بادهای غربی که بیشتر برروی عراق دیده می‌شوند، باعث افزایش عمق ناوه و ایجاد گرادیان شدید فشاری به سمت شمال و در ادامه ناپایداری‌های مناسب برروی ایران میشود. محرز گردید که علاوه بر شدت واچرخند، موقعیت قرارگیری و گستره فعالیت آن و وجود سیستم کمفشار در منطقه میتواند به عنوان عوامل تاثیرگذار در میزان بارش دریافتی ایران باشد. مادامی که واچرخند عربستان با زبانههای پرفشارسیبری و تبت تلفیق شده، گستره و شدت بارشها در ایران افزایش یافته است.
