بررسی پراکنش جمعیتهای میکوریزایی پارک ملی تندوره (خراسان) و تأثیر عناصر کلسیم و پتاسیم بر میکوریزایی شدن ذرت در شرایط کشت گلدانی (با استفاده از خاک منطقه). عنوان نشریه. 1387; 8 (1) :1-20
URL: http://jsci.khu.ac.ir/article-1-1220-fa.html
چکیده: (11057 مشاهده)
این تحقیق با هدف بررسی میکوریزا در پارک ملی تندوره و نیز تأثیر غلظت عناصر پتاسیم و کلسیم در ایجاد میکوریزا با استفاده از خاک منطقه در شرایط کشت گلدانی انجام شد. بررسی شیوع میکوریزا در منطقه با جمعآوری نمونههای خاک و ریشۀ گیاهان از 7 ایستگاه از ارتفاع 1150 تا 2300 متر از سطح دریا انجام شد. نمونۀ گیاهان جمعآوری شده شناسایی شد و ریشه گیاهان برای تعیین نوع میکوریزا برش دستی و رنگآمیزی بالاکتو فنول کاتن بلو شد. اسپورهای اندومیکوریزایی به روش الک مرطوب و سانتریفیوژ با ساکارز 60 درصد در دور 900 به مدت2 دقیقه جداسازی شد. شناسایی گونهها بر مبنای مشخصات ظاهری انجام شد. تعداد 53 گونه گیاهی شناسایی شد که بیشتر از 90 درصد آنها (50 گونه) میکوریزایی بود. اسپور 7 گونه قارچ میکوریزایی از جنس Gloums شناسایی شد. برای اندازهگیری ﺗﺄثیر غلظت پتاسیم و کلسیم در میکوریزایی شدن، دانه رستهای گیاه ذرت در گلدانهای حاوی خاک منطقه تندوره رشد داده شدند و در طول رشد با طرح فاکتوریل با غلظتهای مختلف پتاسیم و کلسیم تیمار شدند. پس از 8 هفته از کشت گلدانی، ریشه گیاهان جمعآوری و به منظور بررسی شدت همزیستی میکوریزایی، به روش Hayman و Philips با لاکتو فنول کاتن بلو رنگآمیزی شدند. ریشه و اندام هوایی گیاهان به صورت مجزا به منظور تعیین وزن خشک و سنجش مقدار عناصر معدنی نگهداری شدند. بر مبنای نتایج بهدست آمده عناصر کلسیم و پتاسیم با هم در محدوده خاصی از غلظت حالت سینرژیستی دارند، در حالیکه در غلظتهای زیاد حالت آنتاگونیستی یافته و باعث کاهش درصد همزیستی میشوند. همبستگی مثبتی بین درصد همزیستی ریشه با میزان کلسیم و پتاسیم جذب شده در اندام هوایی وجود دارد.
انتشار: 1388/9/24