مائده رضائی، رمضانعلی خاوری نژاد، فرزانه نجفی،
دوره 10، شماره 4 - ( مقالات زیست شناسی 1389 )
چکیده
اثرات برهمکنش کادمیوم و آهن بر برخی پارامترهای فیزیولوژیکی در گیاه برنج بررسی شد. گیاهک‌های 4 روزه به گلدان‌هایی با بستر شنی مرطوب شده با محلول غذایی هوگلند در شرایط کنترل شده انتقال یافتند. گیاهان 15 روزه تحت تیمار غلظت‌های مختلف کلرید‌کادمیوم (0 ، 50 و100 میکرومولار) قرار گرفتند، در حالی‌که به هر یک از محلول‌های فوق، محلول Fe-EDTA با غلظت آهن (5 ، 10 و 20 پی پی ام) اضافه شد. بعد از 30 روز گیاهان برای سنجش‌های بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی برداشت شدند. در طی تنش کادمیوم، رشد گیاه برنج کاهش یافت. در تیمارهای کلرید‌کادمیوم، مقدار رشد نسبی گیاه، میزان ماده‌سازی خالص و شدت فتوسنتز کاهش یافت. یون آهن درهردوغلظت 10 و20 پی پی ام در شرایط تنش کادمیوم، موجب بهبودی اثرات مضر کادمیوم بر پارامترهای فوق شده بود. در محیط‌های محتوی کادمیوم بدون آهن، شدت تنفس و نقطۀ جبران CO2، افزایش نشان داد، اما در محلول‌هایی که شامل هر دو محلول کلرید‌کادمیوم وEDTA - Fe بودند، کاهش تنفس و نقطۀ جبران CO2 مشاهده شد. فعالیت آنزیم کاتالاز درتیمارهای کلرید‌کادمیوم، افزایش یافت. با افزایش یون آهن در محلول‌های محتوی کلرید‌کادمیوم، میزان فعالیت این آنزیم کاهش نشان داد. نتایج نشان داد که با افزایش Fe-EDTA به محیط گیاهان تیمارشده با کلرید‌کادمیوم، اثرات سمی کادمیوم کاهش می‌یابد.
