سندروم درد کشککی رانی بیش از 50 درصد آسیبهای ناشی از استفاده بیشازحد را شامل میشود، لذا هدف از تحقیق حاضر مقایسه فعالیت عضله پهن داخلی در افراد مبتلا به سندروم درد کشککی رانی پس از یک دوره تمرینهای قدرتی انعطافپذیری با و بدون تمرینهای بازخورد الکتروفیزیولوژیک بود. در این تحقیق نیمه آزمایشگاهی، 30 نفر بهعنوان آزمودنی به سه گروه کنترل، درمانی و درمانی به همراه بازخورد الکتروفیزیولوژیک تقسیم شدند. ابتدا فعالیت عضله پهن داخلی توسط دستگاه الکترومایوگرافی ثبت و سپس بعد از اعمال مداخله تمرینی به هر یک از گروهها، پسآزمون گرفته شد. از آزمون تحلیل واریانس یکراهه برای مقایسه فعالیت عضله پهن داخلی بین گروهها استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که اختلاف معنیداری بین گروهها در متغیر فعالیت عضله پهن داخلی وجود داشت (0/05>P). نتایج آزمون تعقیبی توکی برای مقایسه درونگروهی نشان داد که اختلاف معنیداری بین گروه کنترل با گروه تمرین درمانی (0/024=P)، گروه کنترل با گروه تمرین درمانی به همراه بازخورد الکتروفیزیولوژیک (0/028=P) و گروه تمرین درمانی با گروه تمرین درمانی به همراه بازخورد الکتروفیزیولوژیک (0/001>P) وجود داشت. با توجه به این نتایج، تمرینهای درمانی به همراه بازخورد الکتروفیزیولوژیک نسبت به تمرین درمانی تأثیر بیشتری بر فعالیت عضله پهن داخلی در افراد دارای سندروم درد کشککی رانی دارد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1398/2/13 | پذیرش: 1399/11/8 | انتشار: 1399/11/8