4 نتیجه برای سالار
آقای رضا امینی، دکتر حمید رجبی، دکتر محمد رضا امیرسیف الدینی، آقای کوروس دیوسالار،
دوره 14، شماره 12 - ( 7-1395 )
چکیده
هدف این پژوهش بررسی تعیین تغییرات آدیپونکتین، لپتین و نیمرخ لیپیدی پلاسمای خون مردان غیرفعال به دنبال 24 جلسه بازی فوتسال است. در این مطالعه 20 مرد سالم 30-20 ساله و غیرفعال، بهطور تصادفی به دو گروه تجربی (سن: 2/58±23/5، وزن: 14/48±69/36 کیلوگرم، شاخص تودۀ بدنی: 4/41±22/82 کیلوگرم بر مترمربع) و گروه کنترل (سن: 2±24/6 سال، وزن: 12/71±68/22 کیلوگرم، شاخص تودۀ بدنی: 3/58±21/99 کیلوگرم بر مترمربع) تقسیم شدند. گروه تجربی در هر جلسه برنامۀ تمرینی فوتسال شامل 20 دقیقه گرمکردن، دو زمان 30 دقیقهای بازی فوتسال و درنهایت 10 دقیقه سردکردن را بهمدت هشتهفته و هر هفته سه جلسه اجرا انجام داد و گروه کنترل فعالیت عادی خود را سپری کرد. قبلاز برنامۀ تمرینی و 48 ساعت پساز پایان آخرین جلسۀ بازی، نمونۀ خون بهمیزان 5 میلیلیتر، جهت اندازهگیری میزان آدیپونکتین، لپتین و نیمرخ لیپیدی پلاسمای خون از آزمودنیها جمعآوری و با استفاده از آزمون t مستقل تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل نشان داد که 24 جلسه بازی فوتسال باعث افزایش معنیدار لیپوپروتئین پرچگال (0/03=p) و کاهش معنیدار لپتین (0/04=p)، لیپوپروتئین کمچگال (0/03=p)، لیپوپروتئین(a) (0/04=p)،، تریگلیسیرید (0/03=p) و کلسترول (0/03=p) میشود، با وجود این، تفاوتها دربارۀ آدیپونکتین (0/04=p) معنیدار نبود (0/05≥p). به نظر میرسد فعالیت بدنی ناشی از بازی فوتسال موجب تغییراتی در میزان برخی هورمون‌های ترشح شده از بافت چربی سفید و دیگر ارگانهای مرتبط با ترشح این هورمون‌ها میشود، ولی با وجود نتایج متناقض بهدستآمده در تحقیقات گذشته، بررسیهای بیشتر در این باره ضروری به نظر میرسد.
ذکتر امیر قیامی راد، اقای فرهاد اسم خانی، اقای سالار حریری،
دوره 19، شماره 22 - ( 10-1400 )
چکیده
هدف از مطالعه حاضر، بررسی پارامترهای کینماتیکی دو مهارت جودان و چودان گییاکوزوکی کاراتهکاهای مرد حرفهای و نیمهحرفهای بود. تعداد 10کاراتهکای حرفهای و 10 کاراتهکای نیمهحرفهای در این مطالعه شرکت نموده و تکنیکهای مورد نظر را اجرا کردند. نیروی عکسالعمل زمین در حین اجرای ضربه که به عنوان پارامتری غیرمستقیم جهت محاسبهی قدرت ضربه بود با استفاده از صفحه نیرو با فرکانس 250 هرتز اندازهگیری شد. برای محاسبهی شتاب انتقالی دست نیز از شتاب سنج ADXL320 استفاده شد. حرکات با سیستم ردیابی اپتیکی زمان (فیزاسپیس) با 8 دوربین سرعت بالا (480fps) ضبط شدند. سپس پارامترهای کینماتیکی مرتبط با هر مشت توسط سیستم تصویری سه بعدی، مدلسازی و کمیسازی شدند. تحلیل دادههای پژوهش از آزمونهای t زوجی و t مستقل استفاده شد. نتایج آزمون در پارامترهای جابجایی مچدست، آرنج، شانه در مهارت جوان و چودان گییاکوزوکی، نیروی عکسالعملزمین، سرعت اوج آرنج و شانه در مهارت چوان گییاکوزوکی، سرعت اوج مچدست در مهارت جودان گییاکوزوکی در کاراته کاهای نیمهحرفهای و حرفهای تفاوت معنی‌داری نشان داد ( 05/0( p≤. بطورکلی نتایج پژوهش نشان داد نوع مشت و سطح تجربه کاراته‌کاها، از عوامل اصلی در تعیین بزرگی پارامترهای جابجایی و سرعتخطی بودند که عامل مهم موفقیت در مسابقات تلقی شده و باعث کسب امتیاز بهتر در مسابقات میشوند.
لیلا غزاله، فرحناز سالار، فاطمه شریفی،
دوره 22، شماره 28 - ( 10-1403 )
چکیده
هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر خستگی ناشی از دو سرعت و دو استقامت بر هم انقباضی عضلات زانو در زنان جوان فعال بود. روش‌شناسی: سیزده زن جوان فعال (20-30 سال، BMI 20-25kg/m2)، بر اساس معیارهای پژوهش به طور تصادفی انتخاب شدند. آزمودنیها طی دو جلسه با فاصله زمانی چهار روز، پروتکل‌های خستگی را اجرا کردند. فعالیت عضلات پهن داخلی و پهن خارجی، به‌وسیله دستگاه الکترومایوگرافی قبل و بعد از دو مرحله دویدن 400 متر و 3000 متر حین اجرای حرکت اکستنشن زانو ثبت و هم انقباضی آنها محاسبه شد. برای آنالیز داده‌ها تحلیل واریانس دوطرفه با اندازهگیری مکرر استفاده شد. یافته‌ها: تفاوت معناداری در میزان هم انقباضی عضلات منتخب قبل و بعد از دو سرعت (3/0=p) و دو استقامت (19/0=p) مشاهده نشد. بین اختلاف میزان هم انقباضی پیش‌آزمون و پس‌آزمون دو سرعت و همچنین دو استقامت تفاوت معنادار (85/0=p) وجود نداشت. نتیجه‌گیری: ازآنجایی‌که تفاوتی بین تأثیر خستگی ناشی از دو سرعت و استقامت بر هم انقباضی عضلات پهن داخلی و خارجی وجود نداشت، احتمالاً درگیری عوامل مرکزی در ظهور خستگی ناشی از دو 400 متر سرعت و 3000 متر استقامت مشابه و ناچیز باشد. این احتمال وجود دارد که ظهور خستگی پس از اجرای هر دو پروتکل، بیشتر ناشی از عوامل محیطی باشد.
سالار حریری، حیدر صادقی، امیر قیامی راد، سعید نیکوخصلت،
دوره 23، شماره 29 - ( 4-1404 )
چکیده
مقدمه و هدف: ازآنجایی‌که شناسایی بهترین شیوه اجرای تکنیک مای ماواشی گری جودان از دغدغه‌های مربیان و کاراته‌کارها است، هدف از پژوهش حاضر، مقایسه متغیرهای منتخب کینماتیکی چهار شیوه اجرای تکنیک مای‌ماواشی‌گری جودان کاراته‌کار مردان نخبه بود.
روش‌شناسی: 18 کومیته‌رو به صورت هدفمند و داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. نه مارکر به نقاط آناتومیکی پای ضربه زننده متصل و از چهار شیوه اجرای تکنیک مای ماواشی گری جودان با سه دستگاه دوربین مدل هیروسه با سرعت تصویر برداری 240 هرتز فیلم‌برداری شد. با استفاده از نرم افزار اسکیل‌اسپکتور نسخه1.3.2 برآیند سرعت اوج مفصل‌های اندام تحتانی، مسافت‌کل، سرعت‌کل، شتاب‌کل به صورت مستقیم به‌دست آمد. با توجه به نرمال بودن توزیع داده‌ها، از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی بن‌نفرونی در سطح معناداری (05/0p≤)، با استفاده از نرم‌افزار اس‌پی‌اساس نسخه 22 انجام شد.
یافته‌ها: نتایج تفاوت معناداری در سرعت اوج مفصل‌های لگن، زانو، مچ پا، مسافت کل، سرعت کل و شتاب کل بین چهار شیوه اجرای تکنیک مای‌ماواشی‌گری جودان را نشان داد.
نتیجه‌گیری نهایی: باتوجه‌به نتایج پژوهش، شیوه اول اجرا که در فاز اول با فلکشن ران 90 درجه (بالا کشیدن زانو)، شروع میشود به دلیل بالا بودن سرعت و امکان امتیازگیری در کوتاه‌ترین فاصله‌ی زمانی مناسب، در مقابل تاکتیکهای دیآی و دیآشی به دلیل بسته شدن مسیر حمله‌ی حریف، می تواند به عنوان تکنیک کارآمد تر به کومیته‌روها توصیه شود.
