10 نتیجه برای عنبریان
خانم معصومه فدایی، دکتر مهرداد عنبریان،
دوره 0، شماره 0 - ( 8-1398 )
چکیده
هدف این مطالعه، ارزیابی تاثیر خستگی موضعی عضلات چهارسررانی بر فعالیت الکترومایوگرافی عضلات منتخب اندام تحتانی هنگام بلندکردن بار با تکنیکهای مختلف بود. فعالیت الکترومایوگرافی سطحی عضلات راسترانی، پهن خارجی، پهن داخلی، دوسررانی، نیموتری، دوقلو و درشتنئی قدامی 20 زن هنگام بلند کردن بار با تکنیکهای اسکوات، استوپ و استرادل با 20% وزن بدن قبل و پس از خستگی عضلات چهارسرران با استفاده از دستگاه پرس پا، ثبت شد. از روش آماری آنالیز واریانس با اندازههای تکراری برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد (p<0.05). پس از خستگی، فعالیت عضلات راست رانی، پهن داخلی، دوسررانی و دوقلو در تکنیکهای اسکوات و استوپ بطور معناداری در مقایسه با قبل از خستگی متفاوت بود. اما تفاوت معناداری بین فعالیت هیچیک از عضلات قبل و پس از خستگی در روش استرادل مشاهده نشد. با توجه به نتایج به نظر میرسد که هنگام خستگی عضلات چهارسررانی، استفاده از تکنیک استرادل برای بلند کردنبار مناسب‌تر باشد.
مهرداد عنبریان، حمیده خداویسی،
دوره 9، شماره 1 - ( 1-1390 )
چکیده
با توجه به نقش پا در تشکیل سطح اتکای بدن در هنگام ایستادن بهعنوان یک مؤلفۀ مهم بیومکانیکی در حفظ تعادل بدن، هر گونه تغییر در ساختار آناتومیکی طبیعی پا میتواند بر کنترل تعادل بدن مؤثر باشد. هدف مطالعه حاضر، مقایسه عملکرد تعادلی ایستا در بین نوجوانان با ساختار متفاوت پا بود. 60 دختر نوجوان در سه گروه با ساختار پای پرونیت، سوپینیت و طبیعی بهعنوان آزمودنی شرکت کردند. برای مشخص کردن نوع ساختار پای آزمودنیها از روش افتادگی استخوان ناوی[1] استفاده شد. برای سنجش عملکرد تعادل ایستا از سیستم شمارش تعداد خطای بالانس در دو سطح سفت و نرم استفاده شد (05.0P<). نتایج نشان داد که بر روی سطح سفت گروه پای پرونیت و گروه پای طبیعی از عملکرد تعادلی نسبتاً مشابهی برخوردار هستند. اما در سطح نرم، گروه پای طبیعی، عملکرد بهتری در مقایسه با گروه پای پرونیت داشت. گروه پای سوپینیت بر روی هر دو سطح سفت و نرم عملکرد تعادلی ضعیف‌تری در مقایسه با دو گروه دیگر نشان داد. نتایج این مطالعه نشان داد که وجود تغییرات در ساختار آناتومیکی پا میتواند بر عملکرد تعادلی ایستا مؤثر باشد.
مهرداد عنبریان، محمد ربیعی، حجت بیناباجی، سیداسماعیل حسینی نژاد، تیمور جعفرنژاد گرو،
دوره 10، شماره 3 - ( 3-1391 )
چکیده
مربیان ورزشی برای اندازهگیری استقامت عضلات کمربند شانهای و اندام فوقانی، از آزمون کشش بارفیکس یا بارفیکس اصلاحشده استفاده می‌کنند. علیرغم بهکارگیری آزمونهای فوق در سطوح مختلف، همواره این پرسش وجود دارد که الگوی فعالیت عضلانی در هر یک از دو آزمون چه تفاوتی با یکدیگر دارد؟ در مطالعات انجام‌شده، نقش عضلات ذوزنقه، بخش قدامی و خلفی دلتوئید و پشتی بزرگ کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش تأثیر دو نوع کشش بارفیکس ایستاده واصلاح‌شده برالگوی فعالیت الکترومیوگرافی عضلات کمربند شانه (دلتوئید قدامی، دلتوئید خلفی، ذوزنقه، پشتی بزرگ، دوسربازویی، سهسربازویی و سینهای بزرگ) مورد بررسی قرار گرفت. 10 نفر مرد سالم (میانگین سنی: 95/3± 32/25 سال و میانگین وزن 24/7± 31/72 کیلوگرم) که قادر به اجرای حداقل 5 بارفیکس ایستاده بودند انتخاب شدند. فعالیت الکترومیوگرافی عضلات با روش باسمجیان و دلوکا جمع‌آوری شد. مقایسه فعالیت الکترومیوگرافی عضلات در دو نوع کشش بارفیکس با آزمون تحلیل واریانس با اندازههای تکراری انجام شد (05/0p ). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که فعالیت عضلات دلتوئید قدامی، دلتوئید خلفی و ذوزنقه به طور معنی‌داری در کشش بارفیکس اصلاحشده بیشتر از بارفیکس ایستاده است، در حالی که فعالیت عضلات دوسربازویی، سهسربازویی و سینهای بزرگ به طور معنی‌داری در بارفیکس ایستاده بیشتر است.
فرزاد ناظم، زهرا صفایی شکیب، مهرداد عنبریان، مجید جلیلی،
دوره 12، شماره 7 - ( 1-1393 )
چکیده
اعتباریابی مدلهای پیشگگوی دردگد بربی بدن د ختران نوجوان ایرانی با توجه به وضگییت بالیدگی در سنج خطر فاکتورهای آنتروپومتریک مفید خواهد
بود. هدف این پژوه ارزیابی دگتت باار مدل پیشگگوی راید دردگد بربی بدن دختران نوجوان شگار همدان بوده اسگت . نسبت بربی بدن 622 دختر
)66/25±1/ 62 ( و دردد بربی تام ) 12 /63±3/ 55 (، شاخص جرم بدن )کیلوگرم بر مترمربع 2 /26±21/ نوجوان 26 تا 22 ساله با میانگینهای وزن )کیلوگرم 21
بوسگیله روش مرجع ) تتلیل بیوالکتریک ایمپدانس( و اندازهگیری ضگاامت بربی زیر جلدی با اسگتفاده از مدل های پیشگگوی دیورنین، وسگتریت ، اسلاتر و
دیونبرگ اندازهگیری شگد . بین برآورد نسگبت بر بی بدن به روش های ضگاامت بربی زیر جلدی باارگانه در وضییت با و بدون مداخله بلوغ بیولوژیک با
روش مرجع همبسگتگی میناداری اادل شد. اما بیشترین دامنه همبستگی در وضییت با و بدون مداخله بالیدگی در مدل لگاریتمی دیورنین-راهامان مشاهده
بهنظر میرسگد برای سنج مددماتی ترکی بدن دختران، کاربست مدل لگاریتمی دیورنین -راهامان، بهویژه درکنار ند .)R=1/166-1/ و 621 p> شگد ) 112
اثرگذار بلوغ، کارآمدتر جلوه میکند. این نکته شاید از جنبه عملکرد ورزشی برای مربیان ورزش نوجوانان یا در پرتو مطالیات پیمایشی و همهگیرشناسی برای
سازمانهای باداشتی راهگشا باشد.
معصومه عبدی، حامد اسماعیلی، فرزاد ناظم، مهرداد عنبریان،
دوره 13، شماره 9 - ( 1-1394 )
چکیده
هدف این مطالعه مقایسه اثر دو روش رکابزدن بر شاخص خستگی و فعالیت عضلات اندام تحتانی دوچرخهسواران جاده بود. هشت دوچرخهسوار جاده در
دو جلسه مجزا با فاصله یکهفته در آزمایشگاه حاضر شدند. در یک جلسه با روش فقط فشار و در جلسه دیگر با روش فشار-کشش رکاب زدند. فعالیت
الکترومایوگرافی سطحی عضلات راسترانی، پهن خارجی، پهن داخلی، دوسررانی، نیموتری، دوقلوی خارجی، دوقلوی داخلی و درشتنی قدامی ثبت شد.
هر نوبت آزمایش تا حد واماندگی و براساس پروتکل ازپیشتعیینشده انجام شد. بین فازهای فشار و استراحت حین دو روش رکابزدن در فعالیت عضلات
اختلاف معنادار بود، اما در روش فقط فشار فعالیت عضلات بهطور معناداری بیشتر بود. همچنین دوچرخهسواران با روش کشش- فشار دیرتر به واماندگی
رسیدند. باتوجه به نتایج این مطالعه، روش رکابزدن کشش- فشار باعث فعالیت کمتر عضلات و به تبع آن باعث افزایش کارایی میشود. به دوچرخهسواران
جاده پیشنهاد میشود که از روش کشش- فشار برای رکاب زنی استفاده کنند.
سید حسین حسینی مهر، مهرداد عنبریان،
دوره 16، شماره 16 - ( 10-1397 )
چکیده
هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر زاویه ابداکشن شانه، برتر و غیربرتر بودن دست و اعمال بار خارجی بر نسبت همانقباضی عضلات شانه ورزشکاران پرتاب از بالای سر و افراد غیرورزشکار همزمان با ابداکشن بازو در سطح کتف بود. 10 نفر شناگر، 10 نفر بازیکن هندبال، 10 نفر بازیکن تنیس و 10 نفر غیرورزشکار داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. فعالیت الکترومیوگرافی عضلات شانه (دلتوئید میانی و قدامی، ذوزنقه فوقانی، میانی و تحتانی، تحت خاری، پشتی بزرگ و دندانه‌ای قدامی) در وضعیت دینامیکی و استاتیکی ابداکشن بازو در سه زاویه (45-0 درجه به مدت یک ثانیه و نگهداری آن به مدت سه ثانیه، 90-0 درجه به مدت دو ثانیه و نگهداری آن به مدت سه ثانیه ، 135-0 درجه به مدت سه ثانیه و نگهداری آن به مدت سه ثانیه) در شانه برتر و غیربرتر در شرایط اعمال بار خارجی و بدون اعمال بار ثبت گردید. نسبت همانقباضی عضلات در دو گروه مقایسه شد. نتایج مطالعه نشان داد که بار خارجی، غالب بودن دست و زاویه ابداکشن بازو بر نسبت همانقباضی عضلات مجموعه شانه در ابداکشن بازو (ابداکشن دینامیک) و نگهداری آن (ابداکشن ایستا) در سطح کتف تأثیرگذار است و در نسبت همانقباضی عضلات مجموعه شانه در ابداکشن بازو و نگهداری آن در سطح کتف میان گروه‌های مختلف تحقیق تفاوت معنی‌داری دارد (p≤0/05). تفاوت در نسبت همانقباضی عضلات شانه در میان ورزشکاران و در مقایسه ورزشکاران با غیرورزشکاران در زوایای مختلف ابداکشن بازو ممکن است به دلیل ماهیت هر رشته ورزشی و سازگاری ورزشکاران با تمرینات و استفاده زیاد از اندام فوقانی در اجرای مهارت ورزشی باشد.
امیررضا صدیقی، مهرداد عنبریان،
دوره 18، شماره 20 - ( 9-1399 )
چکیده
هدف این مطالعه تعیین اثر فوری سه نوع کفی روی فعالیت الکترومیوگرافی عضلات منتخب اندام تحتانی حین دویدن روی تردمیل بود. فعالیت الکترومیوگرافی عضلات راست رانی، پهن خارجی، پهن داخلی، دوسررانی، درشتنئی قدامی و دوقلوی خارجی 14 مرد ورزشکار در وضعیتهای بدون کفی، کفی نرم، نیمه سخت و سخت حین دویدن روی تردمیل ثبت شد. فعالیت عضلۀ راست رانی در فاز بارگذاری در وضعیت کفی نرم کمتر از وضعیتهای دیگر بود. در فاز پیش نوسان/نوسان اولیه، در فعالیت عضلۀ راست رانی بین وضعیتهای کفی نرم/بدون کفی و نرم/نیمه‌سخت و همچنین در فعالیت عضلۀ دوسررانی بین وضعیتهای کفی نیمه‌سخت/ بدون کفی و نیمه‌سخت/سخت تفاوت وجود داشت. در فاز نوسان میانی، فعالیت عضلات راسترانی و ساقی قدامی در وضعیت بدون کفی/کفی نیمه‌سخت و عضلۀ دوقلو در وضعیت بدون کفی با وضعیتهای دیگر تفاوت داشت. فعالیت عضلۀ دوسررانی در فاز پیش فعالیت نیز در وضعیت بدون کفی با وضعیت کفی نیمه سخت تفاوت داشت. فعالیت عضلات پهن خارجی و دوقلوی خارجی در وضعیت کفی نرم کمتر از کفی نیمه سخت بود. به نظر میرسد که شدت و الگوی انقباض عضلات حین دویدن با استفاده از کفی با میزان سفتی متفاوت، دچار تغییر شده که میتواند در انتخاب کفی با سطح سفتی مناسب با توجه به اهداف کلینیکی و تمرینی مفید باشد.
سید احسان نقیبی، مهرداد عنبریان، الهام شیرزاد،
دوره 19، شماره 21 - ( 6-1400 )
چکیده
باوجود اهمیت استعدادیابی برای رشته‌های ورزشی، مستندات مرتبط با استعدادیابی در کاراته بسیار اندک است. هدف از انجام این مطالعه طراحی الگوی استعدادیابی ورزشکاران کاراته‌کار مبتنی بر الگوریتم‌های هوش مصنوعی است. آزمودنیها به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس به دو گروه کاراتهکاران نوجوان نخبه (19 نفر) و غیر کاراتهکاران (20 نفر) تقسیم شدند. برخی متغیرهای آنتروپومتریکی و بیومکانیکی مبتنی بر پیشینه تحقیق انتخاب و اندازهگیری شد. از آزمون شاپیرو-ویلک برای تعیین نرمال بودن توزیع دادهها استفاده شد. برای کاهش حجم دادهها و تعیین مهمترین متغیرهای آنتروپومتریکی و بیومکانیکی، روش آماری آنالیز مؤلفه‌های اصلی (PCA) به‌کاربرده شد. سپس در مدلسازی از الگوریتم شبکه‌های عصبی با سه لایه ورودی (10 نرون)، میانی (7 نرون) و خروجی (2 نرون) استفاده شد. نتایج نشان داد که مهمترین متغیرهای آنتروپومتریکی و بیومکانیکی کاراتهکاران نوجوان نخبه به ترتیب چربی زیرپوستی سینهای، قد، پرش، تعادل ایستا، قدرت نسبی پنجه دست، محیط سینه، محیط مچ پا، چربی زیرپوستی شکم و طول ظاهری پا هستند. همچنین درصد طبقهبندی صحیح و حساسیت دادهها بالا و به ترتیب 87٪ و 85٪ بود. با توجه به یافتهها میتوان از این الگوی پیشنهادی هوشمند برای استعدادیابی کاراتهکاران در کنار سایر روشها استفاده کرد.
محبوبه عالم زاده، سیدعبدالعلی حسینی، مهرداد عنبریان، صفورا قاسمی،
دوره 19، شماره 22 - ( 10-1400 )
چکیده
امروزه کفش های سبک و مینیمال در انواع مختلف فعالیت های ورزشی به منظور قرارگیری در شرایطی نزدیک به موقعیت پابرهنه مورد استفاده ورزشکاران قرار گرفته است. اما تأثیر آن بر فعالیت الکتریکی عضلات پا به خوبی درک نشده است، از این رو، هدف این مطالعه بررسی فعالیت الکتریکی عضلات منتخب ساق پا هنگام استفاده از کفش مینیمالیست، کفش معمولی و پابرهنه حین فرود تک پا بود. 15 پسر سالم با میانگین سنی 64/2 ± 53/23 سال که سابقه هیچ نوع ناهنجاری نداشتند در این تحقیق شرکت کردند. متغیرهای الکترومیوگرافیکی عضلات درشت نئی قدامی، نازک نئی طویل، نازک نئی کوتاه، دوقلوی خارجی، دوقلوی داخلی و نعلی پای برتر آزمودنی ها در دو فاز پیش فعالیت و اکسنتریک مورد بررسی قرار گرفت. برای تحلیل آماری دادهها، از روش آنوا با اندازه های تکراری در سطح معناداری 05/0= αاستفاده شد. نتایج نشان داد در هر دو فاز، فعالیت عضلات منتخب ناحیۀ ساق پای افراد حین حرکت فرود تک‌پا در وضعیت پابرهنه بیشتر از کفش مینیمالیست و در هنگام استفاده از کفش مینیمالیست بیشتر از کفش معمولی بود (05/0>p)؛ از آنجائیکه کفش مینیمالیست از نظر الگوهای فعال‌سازی عضلات حد وسط وضعیتهای پابرهنه و کفش معمولی نشان داده شد، پیشنهاد می شود برای جلوگیری از بروز آسیب¬های ورزشی و همچنین تقویت عضلات ساق و پا در محیط¬هایی که امکان حرکت پابرهنه وجود ندارد از آن استفاده شود.
زهرا قهرمانی، حسن دانشمندی، مهرداد عنبریان،
دوره 21، شماره 26 - ( 10-1402 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر حاد گرمکردن عمومی و نیرومندسازی پسفعالی بر پرش عمودی و الگوی پرش- فرود زنان هندبالیست دارای نقص تنه بود. 12 هندبالیست دارای نقص تنه داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنیها در سه روز متفاوت هر سه پروتکل: 1- گرمکردن عمومی 2- گرمکردن عمومی با اجرای دو تکرار نیماسکات پویا با شدت 90 درصد یک تکرار بیشینه و 3-گرمکردن عمومی با اجرای دو تکرار نیماسکات ایستا با شدت 90 درصد یک تکرار بیشینه را تصادفی اجرا کردند. آزمون پرش عمودی و سیستم امتیازدهی خطای فرود 5 دقیقه پس از هر پروتکل انجام شد و ارتفاع پرش عمودی، نمره سیستم امتیازدهی خطای فرود، زوایای ولگوس و فلکشن زانو استخراج گردید. برای تحلیل آماری دادهها از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری تکراری استفاده شد. ارتفاع پرش پس از اجرای پروتکلهای دوم و سوم نسبت به گرمکردن عمومی به طور معناداری افزایش یافت (به ترتیب 039/0p= و 047/0p=)، اما در نمرات سیستم امتیازدهی خطای فرود، زوایای ولگوس و فلکشن زانوی آزمودنیها در هر سه پروتکل تمرینی تفاوت معناداری مشاهده نگردید. به نظر میرسد گرمکردن با استفاده از نیرومندسازی پسفعالی میتواند منجر به بهبود عملکرد پرش عمودی ورزشکاران بدون تغییر خطر آسیب لیگامنت صلیبی قدامی گردد.
