سامانه نشریات علمی

هدف تحقیق حاضر، تدوین هنجار ویژگیهای بیوانرژیک بازیکنان نخبه مرد و زن بدمینتون کشور به
تفکیک جنسیت است. روش تحقیق حاضر توصیفی و از نوع پیمایشی هنجارساز است. جامعه آماری
۱۲۸ ، پژوهش حاضر شامل تمامی بازیکنان مرد و زن نخبه و زبده بدمینتون ایران در سال ۱۳۸۹
۶/ ۱۹ سال، قد ۱۳ /۹۲ ± ۳/ بازیکن نخبه و زبده شامل ۶۴ بازیکن نخبه و زبده مرد (با میانگین سن ۴۰
۹/۲۷ سال) و  ۲/ ۷۰ کیلوگرم و سابقه فعالیت رقابتی ۶۸ / ۴۶ ± ۶/ ۱۷۶ سانتیمتر، وزن ۷۷ / ۵۳ ±
۱۶۳ سانتیمتر، وزن / ۹۰± ۵/ ۱۷ سال، قد ۸۷ / ۰۰ ±۲/ ۶۴ بازیکن نخبه و زبده زن (با میانگین سن ۴۴
۶/۲۷ سال) و نمونه آماری با جامعه آماری  ۱/ ۵۶/۱۸ کیلوگرم و سابقه فعالیت رقابتی ۵۵ ± ۵/۷۵
برابر بود. با توجه به ویژگیها و نیازمندیهای اختصاصی ورزش بدمینتون، توان هوازی، توان
بی هوازی بی لاکتیک و توان بی هوازی با لاکتیک مورد اندازهگیری قرار گرفت. همچنین براساس توزیع
نمرات به دست آمده، جدول های فراوانی و نقاط درصدی بازیکنان به تفکیک جنسیت، جهت تدوین
ترسیم شد و سپس براساس هنجار درصدی به spss- هنجارهای مربوط، با استفاده از نرم افزار ۱۵
دست آمده و براساس مقیاس رایج لیکرت، دستهبندی عملکرد بازیکنان صورت گرفت. همچنین از
یک نمونهای جهت مقایسه ویژگیهای بیوانرژیک بازیکنان نخبه و زبده کشور با بازیکنان t آزمون
نخبه جهانی استفاده شد. یافتههای تحقیق نشان داد که میانگین توان هوازی بازیکنان مرد و زن نخبه و
۴۴ میلیلیتر بر کیلوگرم در دقیقه به طور معنیداری از / ۵۵ و ۰۵ / زبده بدمینتون ایران با مقادیر ۱۶
p < بازیکنان مرد و زن نخبه جهانی با مقادیر ۶۳ و ۵۰ میلیلیتر بر کیلوگرم در دقیقه پایینتر ( ۰,۰۱
) بود. همچنین میانگین ارتفاع پرش سارجنت بازیکنان مرد و زن نخبه و زبده بدمینتون ایران بامقادیر ۶۳ و ۴۸ سانتی متر نسبت به بازیکنان مرد زن نخبه جهانی بدمینتون با مقادیر ۶۳ و ۵۶
اما توان بیهوازی با لاکتیک بازیکنان مرد و زن ( p < سانتی متر به شکل معن یداری پایینتر ( ۰,۰۱
نخبه و زبده بدمینتون کشور در وضعیت مناسبی قرار داشت. نتایج تحقیق بیانگر نیاز به توجه،بازنگری و طراحی تمرینات اختصاصی در جهت توسعه و بهبود توان هوازی و بیهوازی بیلاکتیک
در بین بازیکنان بدمینتون کشور است.

مصرف ویتامینC در جذب آهن اهمیت خاصی دارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر فعالیت هوازی حاد پس از ۲ هفته مصرف مکمل ویتامینC بر وضعیت آهن و شاخص‌های هماتولوژی فوتبالیست‌های باشگاهی بود. در این مطالعه نیمه‌­تجربی، ۴۰ فوتبالیست باشگاهی استان خوزستان (سن ۵/۷±۲۲/۷ سال، شاخص توده بدنی ۰/۴۷±۲۹/۲۶ کیلوگرم بر متر مربع و حداکثر اکسیژن مصرفی ۱۱/۰۳±۵۴/۴ میلی‌لیتر بر کیلوگرم بردقیقه)، به­‌طور تصادفی به ۲ گروه مکمل و دارونما تقسیم شدند. روزانه و به‌­مدت ۱۴ روز آزمودنی‌های گروه مکمل ۴۰۰ میلی‌گرم ویتامینC و گروه دارونما دکستروز دریافت کردند. ۴۸ ساعت پس از دوره‌ی مکمل‌دهی، آزمون وامانده‌ساز بروس انجام شد. نمونه‌های خون جهت اندازه‌گیری سطوح آهن و فریتین، گلوبول‌ قرمز و هموگلوبین، پیش و پس از مکمل‌دهی، بلافاصله بعد و ۷۲ ساعت پس از آزمون بروس، گرفته شد. آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون آنالیز واریانس دوراهه مورد استفاده قرار گرفت. مصرف ۲ هفته مکمل ویتامینC نسبت به دارونما، افزایش معنی‌داری در سطوح گلوبول قرمز (۰/۰۲۶p=)، هموگلوبین (۰/۰۴۱p=)، آهن (۰/۰۰۸p=) و فریتین (۰/۰۰۴p=) نشان­ داد. پس از فعالیت وامانده‌ساز هوازی، سطوح گلوبول قرمز (۰/۰۳۴p=)، آهن (۰/۰۲۳p=) و فریتین (۰/۰۳۱p=) گروه مکمل نسبت به دارونما کاهش معنی‌داری یافت. پس از ۷۲ ساعت ریکاوری، افزایش معنی‌داری در سطوح آهن(۰/۰۳۶p=) و فریتین (۰/۰۴۵p=) گروه مکمل نسبت به دارونما مشاهده شد. به‌­نظر می‌رسد مصرف ۲ هفته مکمل ویتامینC می‌تواند موجب بهبود وضعیت آهن و فریتین سرم، گلوبول قرمز و هموگلوبین بازیکنان فوتبال باشگاهی پیش از فعالیت‌های شدید و در دوره ریکاوری شود.