مقدمه: هدف از مطالعه حاضر معرفی و بررسی ژنهای متعددی است که با عملکرد ورزشی افراد مرتبط هستند و میتواند در گزینش و انتخاب آنها در رشته ورزشی مناسب و مورد علاقهشان مؤثر باشد. در این فاکتورهای مختلف آمادگی جسمانی و تمرین پذیری در کنار خطر ابتلا به آسیب ورزشی و آمادگی روانی ورزشکاران مورد بررسی قرار گرفتهاند.
یافتهها: عملکرد ورزشی افراد و پایش تمرینات ورزشی تحتتأثیر ژنتیک و مداخلات محیطی قرار دارد. در مطالعه حاضر عملکرد سیستم هوازی با ژن ACE و آللهای مختلف آن، عملکرد قدرتی و توانی افراد با ژن آلفااکتنین 3 (ACTN3)، بررسی خطر آسیب افراد با ژنهای مختلف از جمله انواع کلاژن COL1A1)، (COL5A1، تناسین (TNC)، آپولیپوپروتئین E و گروههای خونی قابل پیشبینی است؛ همچنین تمرین پذیری و آمادگی روانی افراد در فرایند استعدادیابی توسط دانش ژنتیک قابلبررسی است. از سوی دیگر استفاده از دانش ژنتیک و نیمرخ ژنی ورزشکاران میتواند برای تشخیص دوپینگهای ژنی و سلولی مفید واقع شود و به سازمانهای که در امر پیشگیری از دوپینگ مانند WADA فعالیت میکنند، کمک نماید.
نتیجهگیری: ترکیب دانش ژنتیک در کنار مداخلات محیطی نهتنها در بحث استعدادیابی بلکه در پایش تمرین و ارتقای عملکرد ورزشکاران نقش مؤثری دارد. علیرغم وجود نقشهای ژنتیکی وسیع، پیشگویی موفقیت ورزشی با دانش ژنتیک محدود به یک سری ژن خاص بوده است بااینحال توسعه این دانش و شناسائی ژنهای بیشتری که میتوانند در بحث استعدادیابی و پایش تمرین دخیل باشند نیاز به تحقیقات بیشتری را میطلبد