جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای خشکی
تأثیر یک دوره تمرین پلایومتریک در آب و خشکی بر برخی پارامترهای بیومکانیکی شنای پروانه در شناگران نخبۀ پسر 10 تا 14 سال
رسول محمدی، دکتر حیدر صادقی، امیرحسین براتی،
دوره 13، شماره 9 - ( 1-1394 )
چکیده

ازآنجاکه در کسب رکورد بهتر در شنا مهارت شروع جایگاهی ویژه دارد، پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر دو شیوه تمرین پلایومتریک در آب و خشکی بر
دو تکنیک استارت )گرب و تراک( شنای پروانه شناگران نخبۀ پسر انجام شد. 02 شناگر نخبه در دو گروه تمرین پلیومتریک در آب و خشکی تقسیم شدند.
متغیرهای عملکردی شناگران شامل توان بیهوازی دست و پا، رکورد 02 متر، زمان تماس سر با آب و زمان ادامه حرکت در آب، مسافت پرتاب از نقطه شروع
استارت تا نقطه تماس سر با آب و مسافت ادامه حرکت پساز ورود به آب با هر دو تکنیک استارت، تعداد دست و پا در 31 متر شنای پروانه بدون استارت و
انجام شد. MANOVA سرخوردن بود. تحلیل اطلاعات با آزمون
در گروه تمرین در آب تفاوت معنیداری در میانگین زمان تماس سر شناگران با آب در هر دو نوع تکنیک استارت گرب و تراک دیده شد. همچنین تفاوت
معناداری در میانگین تعداد دست، تعداد پا، تعداد دست و پای شناگران در شنای کامل پروانه در 31 متر شنا پساز یک دوره تمرین پلایومتریک در هر دو گروه
تمرینی مشاهده شد. با توجه به نتایج تحقیق حاضر، تمرینهای پلایومتریک در هردو گروه آب و خشکی در افزایش و بهبود پارامترهای اندازهگیریشده مؤثر
است و استفاده از این تمرینها برای بهبود استارت شنا توصیه میشود.


تأثیر شش هفته فعالیت هوازی، بر عوامل آمادگی حرکتی دختران جوان غیرفعال
ملیحه اردکانی‌زاده، علیرضا رحیمی، لیلا وصالی اکبرپور،
دوره 22، شماره 28 - ( 10-1403 )
چکیده
به نظر می‌رسد که تمرینات هوازی در آب به دلیل نیروی مقاومتی بیشتر در مقایسه با محیط خشکی، بر ارتقا عوامل آمادگی حرکتی مؤثرتر باشد، بر همین اساس هدف از این مطالعه مقایسه اثر تمرین هوازی در آب و خشکی بر آمادگی حرکتی دختران غیرفعال است.
30 نفر دختر غیرورزشکار به‌طور تصادفی به دو گروه 15 نفری آب و خشکی تقسیم شدند، و به مدت شش هفته (3جلسه در هفته) با 70-60درصد حداکثر ضربان قلب به فعالیت هوازی پرداختند. پیش و پس از اجرای فعالیت، توان انفجاری (پرش عمودی سارجنت)، چابکی (تست 9×4)، سرعت عکس‌العمل (دستگاه Reaction time)، و تعادل ایستا (دستگاه Static balance) محاسبه گردید. جهت مقایسه‌ی پیش و پس آزمون، و مقایسۀ پس‌آزمون آب و خشکی از آنالیز واریانس یک‌سویه استفاده شد (05/0≥p).
پس از فعالیت هوازی (آب و خشکی) در مقایسه با پیش، مقادیر توان انفجاری (001/0=p)، چابکی (001/0=p) و تعادل ایستا (003/0=p)، بهبود معنی‌داری یافت، با مقایسه تمرین در آب و خشکی، تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0p>).
به نظر می‌رسد که شش هفته فعالیت هوازی در آب و خشکی بر توان انفجاری، چابکی و تعادل ایستا مؤثر، اما بر سرعت عکس‌العمل مؤثر نباشد، و بین این دو محیط تفاوتی وجود ندارد.

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به پژوهش در طب ورزشی و فناوری است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Medicine and Technology

Designed & Developed by : Yektaweb