جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای هم‌انقباضی

سید حسین حسینی مهر، مهرداد عنبریان،
دوره 16، شماره 16 - ( 10-1397 )
چکیده

هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر زاویه ابداکشن شانه، برتر و غیربرتر بودن دست و اعمال بار خارجی بر نسبت هم­انقباضی عضلات شانه ورزشکاران پرتاب از بالای سر و افراد غیرورزشکار هم­زمان با ابداکشن بازو در سطح کتف بود. 10 نفر شناگر، 10 نفر بازیکن هندبال، 10 نفر بازیکن تنیس و 10 نفر غیرورزشکار داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. فعالیت الکترومیوگرافی عضلات شانه (دلتوئید میانی و قدامی، ذوزنقه فوقانی، میانی و تحتانی، تحت خاری، پشتی بزرگ و دندانه­‌ای قدامی) در وضعیت دینامیکی و استاتیکی ابداکشن بازو در سه زاویه (45-0 درجه به مدت یک ثانیه و نگه­داری آن به مدت سه ثانیه، 90-0 درجه به مدت دو ثانیه و نگه­داری آن به مدت سه ثانیه ، 135-0 درجه به مدت سه ثانیه و نگه­داری آن به مدت سه ثانیه) در شانه برتر و غیربرتر در شرایط اعمال بار خارجی و بدون اعمال بار ثبت گردید. نسبت هم‌­انقباضی عضلات در دو گروه­ مقایسه شد. نتایج مطالعه نشان داد که بار خارجی، غالب بودن دست و زاویه ابداکشن بازو بر نسبت هم‌انقباضی عضلات مجموعه شانه در ابداکشن بازو (ابداکشن دینامیک) و نگه­داری آن (ابداکشن ایستا) در سطح کتف تأثیرگذار است و در نسبت هم­‌انقباضی عضلات مجموعه شانه در ابداکشن بازو و نگه­داری آن در سطح کتف میان گروه‌های مختلف تحقیق تفاوت معنی­‌داری دارد (p0/05). تفاوت در نسبت هم­‌انقباضی عضلات شانه در میان ورزشکاران و در مقایسه ورزشکاران با غیرورزشکاران در زوایای مختلف ابداکشن بازو ممکن است به دلیل ماهیت هر رشته ورزشی و سازگاری ورزشکاران با تمرینات و استفاده زیاد از اندام فوقانی در اجرای مهارت ورزشی باشد.

لیلا غزاله، فهیمه بخشی زاده، دکتر رعنا فیاض میلانی،
دوره 19، شماره 21 - ( 6-1400 )
چکیده

تغییر میزان هم‌انقباضی ناشی از خستگی در درصدهای مختلف افت نیرو نیاز به بررسی دارد. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر میزان افت نیروی اکستنشن زانو ناشی از خستگی بر هم‌انقباضی عضلانی بود. 10 زن سالم و فعال با میانگین سنی 2/99±26/10 سال پروتکل خستگی که شامل 5 ثانیه حداکثر انقباض ایزومتریک ارادی (MVIC) اکستنشن زانو و 5 ثانیه استراحت بود را اجرا کردند. هم‌انقباضی عضلات، در تکرارهایی موردمحاسبه قرار گرفت که میزان نیروی MVIC در آن تکرارها نسبت به نیروی پیش از خستگی به میزان 10، 20، 30، 40 و 50 درصد کاهش‌یافته بود. نیروی اکستنشن زانو و فعالیت عضلات منتخب به ترتیب با استفاده از دستگاه آیزوکنتیک و سیستم الکترومایوگرافی ثبت شدند. به لحاظ آماری اختلافی بین هم‌انقباضی عضلات پهن‌ داخلی و خارجی در درصدهای متفاوت افت نیرو وجود نداشت. هم‌انقباضی عضلات راست ‌‌رانی و دوسررانی در 40 و 50 درصد افت نیرو، نسبت به هم‌انقباضی پیش از خستگی افزایش یافت (0/01>P). هم‌انقباضی عضلات دوسررانی و پهن ‌خارجی در 30،20 و 40 درصد افت نیرو و هم‌انقباضی عضلات دوسررانی و پهن ‌داخلی در 40 درصد افت نیرو، نسبت به هم‌انقباضی پیش از خستگی افزایش یافت (0/05>P). نتایج به‌طورکلی نشان دادند تغییر شاخص هم‌انقباضی هنگام خستگی تحت تأثیر عضله منتخب و میزان افت نیرو بود. یافته تحقیق حاضر می‌تواند به محققان در تصمیم‌گیری درباره نحوه تأثیر خستگی عصبی-عضلانی بر هم‌انقباضی عضلات کمک نماید.


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به پژوهش در طب ورزشی و فناوری است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Research in Sport Medicine and Technology

Designed & Developed by : Yektaweb