فصلنامه

مقدمه: خستگی احساس ناخوشایند ذهنی است که فرد در آن وضعیت احساس تحلیل قوا در ابعاد جسمانی، شناختی و روانی می­کند. شکل مزمن این موضوع امروزه در بین متخصصین بهداشت روانی به موضوعی شایع تبدیل شده است.  این پژوهش با هدف مقایسه­ی فراشناخت در افرد دارای خستگی مزمن و افراد عادی انجام گرفت.  در این پژوهش 120 (60 نفر دارای خستگی مزمن و 60 نفر عادی) نفر از بین دانشجویان دختر کارشناسی دانشگاه تبریز، به­روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای چندمرحله­ای و از طریق سرند کردن، انتخاب شدند. شرکت­کنندگان مقیاس تأثیر خستگی (FIS) و فرم کوتاه پرسشنامه فراشناخت ولز (MCQ-30) را تکمیل کردند. داده­های آماری با بکارگیری آزمونt  گروه­های مستقل مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که افراد دارای خستگی مزمن و افراد عادی در زیرمقیاس خودآگاهی شناختی و عقاید منفی درباره کنترل­ناپذیری افکار، تفاوت معناداری با هم ندارند اما در زیرمقیاس­های باورهای مثبت درباره نگرانی، فقدان اطمینان شناختی و اعتقاد درباره­ی نیاز به کنترل افکار، تفاوت به نفع گروه دارای خستگی مزمن معنی­دار است.بر مبنای یافته­های این پژوهش، تمرکز بر نقش متغیرهای فراشناختی در مداخلات درمانی افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن، می‌تواند بخش مهمی از درمان این افراد را تشکیل دهد.