دوره 14، شماره 2 - ( دوره چهاردهم، شماره دوم، تابستان 1399 )
جلد 14 شماره 2 صفحات 19-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
yarmohammadi vasel M, jokar F, farhadi M, zoghi paydar M. Structural model of relationships between integrative self-knowledge, perception of suffering and quality of life among cancer patients (stages 3 & 4). Journal title 2020; 14 (2) :1-19
URL: http://rph.khu.ac.ir/article-1-3786-fa.html
URL: http://rph.khu.ac.ir/article-1-3786-fa.html
یارمحمدی واصل مسیب، جوکار فرهاد، فرهادی مهران، ذوقی پایدار محمدرضا. مدل ساختاری روابط بین خودشناسی انسجامی، ادراک رنج و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان (مراحل 3 و 4). عنوان نشریه. 1399; 14 (2) :1-19
1- ﮔﺮوه روانﺷﻨﺎﺳﯽ، داﻧﺸﮕﺎه ﺑﻮﻋﻠﯽ ﺳﯿﻨﺎ، ﻫﻤﺪان، ایﺮان ، vasel999@yahoo.com
2- روانﺷﻨﺎﺳﯽ، ﮔﺮوه روانﺷﻨﺎﺳﯽ، داﻧﺸﮕﺎه ﺑﻮﻋﻠﯽ ﺳﯿﻨﺎ، ﻫﻤﺪان، ایﺮان.
3- گروه روانﺷﻨﺎﺳﯽ، داﻧﺸﮕﺎه ﺑﻮﻋﻠﯽ ﺳﯿﻨﺎ، ﻫﻤﺪان، ایﺮان.
4- ﮔﺮوه روانﺷﻨﺎﺳﯽ، داﻧﺸﮕﺎه ﺑﻮﻋﻠﯽ ﺳﯿﻨﺎ، ﻫﻤﺪان، ایﺮان
2- روانﺷﻨﺎﺳﯽ، ﮔﺮوه روانﺷﻨﺎﺳﯽ، داﻧﺸﮕﺎه ﺑﻮﻋﻠﯽ ﺳﯿﻨﺎ، ﻫﻤﺪان، ایﺮان.
3- گروه روانﺷﻨﺎﺳﯽ، داﻧﺸﮕﺎه ﺑﻮﻋﻠﯽ ﺳﯿﻨﺎ، ﻫﻤﺪان، ایﺮان.
4- ﮔﺮوه روانﺷﻨﺎﺳﯽ، داﻧﺸﮕﺎه ﺑﻮﻋﻠﯽ ﺳﯿﻨﺎ، ﻫﻤﺪان، ایﺮان
چکیده: (6306 مشاهده)
بیماری سرطان موجب تغییرات متعدد در کیفیت زندگی بیماران می‌گردد و تشخیص مؤلفه‌های اثرگذار در این متغیر می‌تواند نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی بیماران داشته باشد. هدف پژوهش حاضر تعیین رابطۀ ساختاری خودشناسیِ انسجامی و ادراک رنج با کیفیت زندگی بیماران سرطانی بود. این پژوهش از نوع همبستگی، و با جامعۀ پژوهشِ شامل کلیۀ بیماران سرطانی مراجعه‌کننده به مراکز درمانی شهر کرج بود. از بین این افراد 340 نفر به صورت نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. بیماران پرسشنامه‌های خودشناسی، ادراک رنج و کیفیت زندگی را تکمیل نمودند. داده‌ها با استفاده از SPSS-19 و مدلسازی معادلات ساختاری (لیزرل) نسخه 5/8 تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین خودشناسیِ انسجامی و رنجِ جسمانی، رنج روانی و رنج وجودی با کیفیت زندگی بیماران، رابطۀ معنادار وجود دارد و روابط علی-ساختاریِ خودشناسیِ انسجامی با مؤلفه‌های ادراک رنج و کیفیت زندگی معنادار بود. به‌عبارتی خودشناسی انسجامی به طور مستقیم و غیرمستقیم به‌واسطۀ رنج جسمانی و رنج وجودی قادر به پیشبینی کیفیت زندگی در بیماران سرطانی بود. شاخص‌های برازندگی حاکی از مطلوبیت مدل مفروض در تبیین کیفیت زندگی از طریق متغیرهای خودشناسی انسجامی و ادراک رنج بود. خودشناسی انسجامی به‌واسطۀ تأثیرات مهمی که در انسجامبخشی و یکپارچگی روانی افراد دارد، می‌تواند با اثرگذاری بر ادراک رنج بیماران سرطانی نقش مهمی را در بهبود کیفیت زندگی این بیماران داشته باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
