 
                     
                     
                    
                    
                    
                    
                     khajevand S,  bahreinian A,  nasri M,  shahabizadeh F. Comparing the effectiveness of mindfulness-based therapy (MBT) and parent-child relationship-based therapy (PCIT) on emotion regulation and eating behaviors of anxious children.  Research in psychological health 2024; 17 (4) :33-49
URL: 
http://rph.khu.ac.ir/article-1-4416-fa.html   
                    
                    خواجه وند شیما،  بحرینیان سید عبدالمجید،  نصری مریم،  شهابی زاده فاطمه. مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر ذهنیسازی (MBT) و درمان مبتنی بر رابطه والد-کودک (PCIT) بر تنظیم هیجان و رفتارهای خوردن کودکان مضطرب.  پژوهش در سلامت روانشناختی. 1402; 17 (4) :33-49
URL: http://rph.khu.ac.ir/article-1-4416-fa.html
  
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    1-  ، Shima.khajevand015@gmail.com
                    
                    
                    چکیده:       (7045 مشاهده)
                    
                    
                    پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثریخشی درمان مبتنی بر ذهنی سازی و درمان مبتنی بر رابطه والد-کودک بر تنظیم هیجان و رفتارهای خوردن کودکان مضطرب انجام شد. روش پژوهش حاضرنیمه آزمایشی، همراه با پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مادران کودکان مضطرب شرکت پالایش نفت شهر بندرعباس در سال 1402 بودند که براساس ملاک های ورود و خروج 45 نفر واجد شرایط ورود به مطالعه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه ازمایش و یک گروه کنترل گمارده شدند. آزمودنیها با استفاده از پرسشنامه های تنظیم هیجان شیلد و کیکتی (1997)، رفتار خوردن کودکان واردل و همکاران (۲۰۰۱) و مقیاس اضطراب کودکان اسپنس- فرم والدین (1998) در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه کنترل با درمان مبتنی بر ذهنی سازی و درمان مبتنی بر رابطه والد-کودک در تنظیم هیجان و رفتارهای خوردن کودکان مضطرب وجود دارد و درمان مبتنی بر ذهنی سازی و رابطه والد-کودک منجر به کاهش منفی گرایی هیجانی و مشکلات رفتارهای خوردن و افزایش تنظیم هیجانی انطباقی در کودکان مضطرب شده است. نیزدرمان مبتنی بر ذهنی سازی موثرتر از درمان مبتنی بر رابطه والد-کودک در تنظیم هیجان کودکان مضطرب است. بنابراین باتوجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که از برنامه های درمانی مبتنی بر ذهنیسازی و رابطه والد-کودک می توان به عنوان مداخلات مناسب در جهت بهبود تنظیم هیجان و رفتارهای خوردن در کودکان مضطرب استفاده کرد.
                     
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
 روانشناسی   دریافت: 1402/1/13 | پذیرش: 1402/12/2 | انتشار: 1402/12/29