دوره 18، شماره 2 - ( دوره هجدهم ، شماره دوم، تابستان 1403 )
جلد 18 شماره 2 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
gadiri F, monirpoor N. The effectiveness of acceptance and commitment therapy on resilience and happiness of addicts during treatment. Journal title 2024; 18 (2)
URL: http://rph.khu.ac.ir/article-1-4477-fa.html
URL: http://rph.khu.ac.ir/article-1-4477-fa.html
قدیری فاطمه، منیرپور نادر. اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تابآوری و شادکامی معتادان در طول درمان. عنوان نشریه. 1403; 18 (2)
1- ، monirpoor1357@gmail.com
چکیده: (1514 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تابآوری و شادکامی مردان معتاد انجام گرفت. روش پژوهش آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه مردان تحت درمان داروی متادون بودند که در سال 1399 جهت درمان به مراکز ترک اعتیاد استان قم مراجعه کرده بودند که از میان آن‌ها بر حسب ملاک‌های ورود به پژوهش و به روش نمونه‌گیری هدفمند 30 نفر از معتادان انتخاب و به‌صورت تصادفی در گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه‌ی 90 دقیقه‌ای برنامه‌ی آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کردند و و گروه کنترل که در لیست انتظار قرار داشت هیچ آموزشی دریافت نکرد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه تابآوری کانر- دیویدسون(2003) و مقیاس شادکامی آرگایل و همکاران (1989) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بعد از کنترل اثرات پیش‌آزمون، تفاوت معناداری بین میانگین پس‌آزمون دو گروه در تابآوری و شادکامی وجود داشت. می‌توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود تاب آوری و شادکامی معتادان مرد در حال بهبودی اثربخش است و بنابراین با توجه به یافته‌های پژوهش، می‌توان درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به منظور افزایش تابآوری و شادکامی معتادان مرد در حال بهبودی استفاده کرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
