هدف این پژوهش بررسی مدلی فراتشخیصی برای تبیین همبودی اضطراب و افسردگی براساس نقش بیشکنترلگری، حساسیت به پاداش و حساسیت به تهدید بود. شرکتکنندگان ۵۸۶ دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، دانشگاه تبریز و دانشگاه شهید مدنی آذربایجان در ایران بودند. دادهها با استفاده از مقیاس افسردگی اضطراب تنیدگی، پرسشنامه پذیرش و عمل نسخه دوم، مقیاس بازداری و فعالسازی رفتاری، مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی، پرسشنامه دوسوگرایی در ابراز هیجان و مقیاس کمالگرایی چندبعدی فراست جمعآوری شد. برازش مدل پیشنهادی با استفاده از روش تحلیل معادلات ساختاری بررسی شد. براساس این مدل، حساسیت به پاداش با میانجیگری بیشکنترلگری بر اضطراب و افسردگی به ترتیب با ضرایب استاندارد ۲۹ /۰ - و ۳۶ /۰ - اثر میگذارد. همچنین حساسیت به تهدید با ضرایب استاندارد ۳۱ /۰ ، و ۳۹ /۰ به ترتیب بر اضطراب و افسردگی با میانجیگری بیشکنترلگری اثر دارد. یافتههای این پژوهش چهارچوب مناسبی را برای تبیین اضطراب و افسردگی ارائه می دهند. حساسیت به پاداش پایین و حساسیت به تهدید بالا از طریق سازه بیشکنترلگری، همبودی اضطراب و افسردگی را پیشبینی میکنند. این یافتهها میتواند برای فهم علتشناسی اختلالات هیجانی همبود، توسعه مداخلات درمانی و پیشگیری از اختلالات هیجانی همبود، مفید باشند.