مهرداد پورشهبازی، مهدی ایمانی، مهدی رضا سرافراز،
دوره 11، شماره 4 - ( زمستان 1396، دوره 11، شماره 4 1396 )
چکیده
معنویتگرایی و عمل به باورهای دینی، بهعنوان دو متغیر مرتبط با بهزیستی روانشناختی و جسمی، در تبیین بسیاری از پیامدهای مثبت روانشناختی در مبتلایان به درد مزمن سهیماند. در این پژوهش نقش احتمالی این متغیرها در پیشبینی پذیرش درد (قبول درد و تعهد به انجام فعالیتها بدون اعتنا به حضور درد) در مبتلایان به بیماری آرتریت روماتوئید بررسی شد. این پژوهش از نوع توصیفیهمبستگی بود. برای دستیابی به اهداف پژوهش، تعداد 80 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید به روش نمونهگیری غیرتصادفی هدفمند، انتخاب شده و به پرسشنامۀ سنجش نگرش معنوی، مقیاس عمل به باورهای دینی (معبد)، پرسشنامۀ ویرایششدۀ پذیرش درد مزمن پاسخ دادند. دادهها بهوسیلۀ ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیهوتحلیل شد. یافتهها نشان داد که توانایی معنوی 13درصد از تغییرات تعهد به انجام فعالیتها (یکی از مؤلفههای پذیرش تجربۀ درد) را پیشبینی میکند (01/0p<). ضمناً عمل به باورهای دینی رابطۀ معناداری با پذیرش تجربۀ درد و ارزشهای زندگی نداشت. بر این اساس، هنگامیکه معنویتگرایی در رفتار فرد تجلی مییابد (توانایی معنوی)، در پیشبینی پذیرش تجربۀ درد و ارزشهای زندگی مبتلایان به درد مزمن مفید واقع میشود؛ اما اگر معنویتگرایی صرفاً در حوزۀ ذهنی باشد، چنین پیامد مثبتی حاصل نخواهد شد.