فصلنامه

---

با توجه به اهمیت سازه­ی دلسوزی به خود به عنوان ملاکی برای بهزیستی روانی، پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی­های روان­سنجی نسخه­ی فارسی مقیاس دلسوزی به خود در دانشجویان انجام گرفت. کلیه­ی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه در سال تحصیلی ۹۰-۸۹ جامعه­ی آماری این پژوهش را تشکیل می­دادند. تعداد ۲۲۰ دانشجو (۹۹ پسر، ۱۲۱ دختر) به روش نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب و در پژوهش شرکت کردند. آزمودنی­ها در محل کلاس­ها و به صورت انفرادی به پرسشنامه­های دلسوزی به خود، افسردگی بک و پنج عاملی شخصیت پاسخ دادند. داده­های به­دست آمده نیز با استفاده از آزمون­های ضریب همبستگی پیرسون، t برای گروه­های مستقل و تحلیل عاملی اکتشافی تحلیل شد. تحلیل عاملی اکتشافی، ۶ عامل با مقادیر ویژه­ی بیش­تر از یک را آشکار کرد که در مجموع ۴۷/۶۳ درصد از واریانس کل را تبیین می­کردند. شاخص­های برازش مدل تحلیل عاملی تأییدی نیز مدل ۶ عاملی این مقیاس را تأیید کرد. نتایج ضریب همبستگی ارتباط منفی معناداری را بین دلسوزی به خود با افسردگی و ویژگی­های شخصیتی به ویژه صفت روان­رنجورخویی آشکار کرد. ضرایب آلفای کرونباخ خرده مقیاس­ها و نمره کلی مقیاس نیز در دامنه ۶۵/۰ تا ۹۲/۰ به­دست آمد. بر اساس نتایج این پژوهش می­توان نتیجه گرفت که مقیاس دلسوزی به خود از روایی و پایایی نسبتاً خوبی جهت استفاده در جمعیت­های دانشجویی برخوردار است.

---

هدف از این پژوهش، بررسی الگوی روابط ساختاری دلسوزی به خود، انعطاف پذیری شناختی و علائم پس آسیبی بود. روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی است. جامعۀ آماری شامل تمام افرادی که در نیمۀ دوم سال ۱۳۹۵ به دلیل مواجه شدن با حداقل یک رویداد آسیب­زا (از جمله انفجار مین منجر به نقص عضو و فوت والدین)، تحت حمایت کمیته امداد و بنیاد شهید شهرستان گیلان­غرب بودند. نمونۀ مورد مطالعه ۱۹۰ نفر برآورد شد که به روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای از بین افراد آسیب­دیده­ انتخاب شدند. برای جمع­آوری اطلاعات از پرسش­نامه­ اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس اختلال استرس پس­از سانحه می­سی­سی­پی، مقیاس دلسوزی به خود و پرسش­نامه انعطاف­پذیری­شناختی استفاده شد. داده­های جمع­آوری شده نیز با استفاده از روش تحلیل عاملی و مدل­سازی معادلات ساختاری مورد آزمون قرار گرفت. برای بررسی برازش مدل مفهومی پژوهش براساس الگوریتم تحلیل مدل­ها و با استفاده از نرم افزار PLS تحلیل انجام شد. نتایج تحقیق نشان دادند که شاخص­های برازش مدل، مسیر دلسوزی به خود بر علائم استرس پس آسیبی با میانجی­گری انعطاف­پذیری شناختی را تأیید می­کند. همچنین دلسوزی به خود هم به صورت مستقیم هم به صورت غیر مستقیم با تأثیر بر علائم استرس پس آسیبی همراه است. بنابراین انعطاف­پذیری شناختی یکی از گذرگاه­های تبیینی ارتباط دلسوزی به خود و علائم پس آسیبی است.