۴ نتیجه برای ویژگی های روان سنجی
هاجر فلاح زاده، ولی اله فرزاد، محمود فلاح زاده،
دوره ۵، شماره ۱ - ( ۶-۱۳۹۰ )
چکیده
پژوهش حاضر به منظور بررسی ساختار عاملی مقیاس ترس از صمیمیت و دستیابی به ابزاری دقیق در سنجش میزان ترس از صمیمیت برای نمونه جمعیت ایرانی اجرا گردید. جامعه آماری پژوهش مردان و زنان متأهل شهر تهران بودند. حجم نمونه ۵۶۷ نفر بود، که از این تعداد ۳۲۹ نفر (۵۸%) زن و ۲۳۸ نفر (۹/۴۱%) مرد بودند. با به کارگیری روش تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی ساختار پرسشنامه بررسی شد. تحلیل عاملی ۲ عامل را در بین ۳۵ سؤال آشکار ساخت: عامل ۱ ترس از صمیمیت در «رابطه با همسر» و عامل ۲ ترس از صمیمیت در «رابطه با دیگران» است. همسانی درونی کل مقیاس ۸۳/۰، عامل ۱، ۸۱/۰ و عامل ۲، ۷۹/۰ و ضریب اعتبار بازآزمایی کل مقیاس ۹۲/۰ و برای عامل های فرعی ۱ و ۲ به ترتیب ۸۷/۰ و ۸۵/۰ به دست آمد. تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که داده ها از برازش خوبی برخوردار است. همبستگی منفی (۵۸/۰-) این مقیاس با مقیاس صمیمیت واکر و تامپسون (۱۹۸۳) حاکی از روایی واگرای آزمون است. از مقیاس ترس از صمیمیت می توان جهت شناسایی و کمک به افرادی که در صمیمی شدن با دیگران به ویژه همسرشان مشکل دارند استفاده کرد. همچنین می توان از این مقیاس در کارهای بالینی و پژوهشی استفاده کرد.
محسن سعیدیان اصل، مصطفی خانزاده، جعفر حسنی، فروغ ادریسی،
دوره ۶، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۱ )
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی ساختار عاملی و ویژگیهای روانسنجی نسخهی فارسی مقیاس حالت دلبستگی بزرگسال (SAAM)، انجام شد. بدین منظور، ۳۲۱ نفر (شامل ۱۴۸ نفر پسر، ۱۷۳ نفر دختر) از دانشجویان دانشگاه شیراز با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند. شرکت کنندهها نسخهی فارسی مقیاس حالت دلبستگی بزرگسال (SAAM)، نسخهی تجدید نظر شدهی مقیاس دلبستگی بزرگسال (RAAS)، ویرایش دوم سیاههی افسردگی بک (BDI–II) و سیاههی اضطراب بک (BAI) راتکمیل نمودند. روایی سازهی نسخهی فارسی مقیاس حالت دلبستگی بزرگسال (SAAM) از طریق تحلیل عاملی و همبستگیهای درونی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، ضرایب روایی همزمان (همگرا) مقیاس بر اساس ضرایب همبستگی این مقیاس با نمرات نسخهی تجدید نظر شدهی مقیاس دلبستگی بزرگسال (RAAS)، ویرایش دوم سیاههی افسردگی بک (BDI–II) و سیاههی اضطراب بک (BAI) محاسبه شد. علاوه بر این، برای بررسی اعتبار نسخهی فارسی مقیاس حالت دلبستگی بزرگسال (SAAM) از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج تحلیل مؤلفهی اصلی با استفاده از چرخش واریماکس، وجود سه عامل دلبستگی ایمن، اضطرابی و اجتنابی را برای این مقیاس آشکار ساخت که هماهنگ با ساختار عاملی مقیاس حالت دلبستگی بزرگسال (SAAM) در جامعهی اصلی بود. نتایج همبستگیهای درونی و همبستگی این مقیاس با نسخهی تجدید نظر شدهی مقیاس دلبستگی بزرگسال (RAAS)، ویرایش دوم سیاههی افسردگی بک (BDI–II) و سیاههی اضطراب بک (BAI) بیانگر روایی سازه و همگرای مطلوب مقیاس بود. اعتبار این مقیاس با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای زیر مقیاسها، بین ۷۲/. تا ۸۴/. بهدست آمد. با توجه به ساختار عاملی و ویژگیهای روانسنجی مطلوب نسخهی فارسی مقیاس حالت دلبستگی بزرگسال (SAAM) در این پژوهش، میتوان از این مقیاس در زمینههای پژوهشی و بالینی در جمعیت ایرانی استفاده نمود.
سجاد بشرپور، معصومه شفیعی،
دوره ۹، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۴ )
چکیده
در سال‌های اخیر علاقه فزاینده‌ای به مطالعه سه صفت تاریک شخصیتی وجود داشته است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگیهای روانسنجی نسخه فارسی مقیاس سه صفت تاریک شخصیت در دانشجویان انجام گرفت. کلیه دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی ۹۳-۹۴ جامعه آماری این پژوهش را تشکیل دادند. تعداد ۳۱۰ دانشجو (۱۱۵پسر، ۱۹۴ دختر) به روش نمونهگیری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب و در پژوهش شرکت کردند. آزمودنی‌ها در محل تحصیل خود و به صورت انفرادی به پرسش‌نامه‌های سه صفت تاریک شخصیت، پنج عاملی شخصیت و سلامت عمومی پاسخ دادند. داده‌های جمع آوری شده نیز با استفاده از ابزارهای تحلیل عاملی اکتشافی، تحلیل عاملی تأییدی و ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزارهای spss و لیزرل تحلیل شد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی ۳ عامل با مقادیر ویژه بیش‌تر از یک را آشکار کرد که در مجموع ۶۱/۵۴ درصد از واریانس کل را تبیین کردند. شاخص‌های تحلیل عاملی تأییدی نیز دلالت بر برازش مطلوب مدل سه عاملی این پرسشنامه داشت. نتایج همبستگی نیز نشان داد که سه عامل تاریک شخصیت همبستگیهای معنی‌داری با عوامل پرسشنامه پنج عاملی شخصیت و شاخص‌های سلامت روانی دارد. ضرایب آلفای کرونباخ خرده مقیاس‌های ماکیاولگرایی، سایکوپاتی و خودشیفتگی نیز به ترتیب ۷۵/۰، ۶۸/۰ و ۶۹/۰ بدست آمد. بر اساس نتایج این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که فرم کوتاه مقیاس سه صفت تاریک شخصیت از روایی و پایایی نسبتاً خوبی جهت استفاده در نمونه‌های ایرانی برخوردار است.
مژگان پاتو، علیرضا مرادی، عباسعلی اللهیاری، مهرداد پاینده،
دوره ۹، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۴ )
چکیده
سازگاری با سرطان یک متغیر روان شناختی مهم در سلامت جسمی و روان شناختی بیماران سرطانی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی ساختار عاملی و ویژگی های روان سنجی مقیاس کوتاه سازگاری با سرطان در یک نمونه ی بزرگسال ایرانی انجام شد. بدین منظور نمونه ای مشتمل بر ۳۲۰ نفر از بیمارن سرطانی از بیمارستان ها و کلینیک های آنکولوژی شهرهای کرمانشاه و شیراز به شیوه ی در دسترس انتخاب و پرسشنامه ی نسخه ی کوتاه سازگاری روانی با سرطان بر روی آنها اجرا شد، تعداد ۱۰۰ نفر از آزمودنی ها، پرسشنامه ی اضطراب و افسردگی بیمارستانی را نیز تکمیل نمودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل عاملی تأییدی و اکتشافی، روایی تم و به منظور همسانی درونی از ضرایب آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی وجود پنج عامل در Mini-MAC را تأیید نمود. مقادیر شاخص های برازش نیز در حد قابل قبولی قرار داشتند. همبستگی معنادار میان خرده مقیاس های Mini-MAC و پرسشنامه ی اضطراب و افسردگی بیمارستانی نیز نشان می دهد که این مقیاس از روایی تشخیصی مناسبی برخوردار است. نتایج ضرایب آلفای کرونباخ برای خرده درماندگی/ ناامیدی ۹۴/۰، اجتناب شناختی۷۶/۰، دلمشغولی نگران کننده۹۰/۰، تقدیر گرایی۷۷/۰، روحیه ی مبارزه۸۰/۰ و کل مقیاس نیز ۸۴/۰ به دست آمد. نتایج با تأیید ساختار پنج عاملی مقیاس Mini-MAC و نیز وجود اعتبار و روایی مناسب نشان می دهد که این مقیاس جهت سنجش ابعاد سازگاری روانی با سرطان از توان لازم برخوردار است.
