توجه به رویکرد معیشت پایدار، یکی از رویکردهای تحلیلی در زمینه توسعه پایدار روستایی است؛ که مورد توجه زیادی از مردم محلی قرار گرفته است. هدف از این پژوهش بررسی عوامل اثرگذار بر تقویت معیشت پایدار روستایی در دهستان مذکوره( شهرستان ساری) است. نوع تحقیق کاربردی، روش مورد استفاده توصیفی و مبتنی برای گردآوری میدانی(پرسشنامه) است. جامعه آماری این تحقیق بر اساس سرشماری ۱۳۹۵ شامل ۳۰ روستا در دهستان مذکوره و بالغ بر ۱۹۴۸۸ نفر و طبق فرمول کوکران، و خطای ۰۵/۰؛ تعداد ۳۷۷ پرسشنامه محاسبه و به صورت تصادفی بین مردم محلی توزیع شد. برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی و استنباطی تحلیل عاملی استفاده شد. یافتههای تحقیق نشان داد که مقدار KMO برای عوامل مؤثر در تقویت معیشت پایدار ۹۲۴/۰، مقدار بارتلت ۲۷۹/۹۷۶۴ و در سطح ۹۹% اطمینان، معنادار است. همچنین ۱۵ عامل شناسایی و در مجموع ۹۰۸/۵۳ درصد واریانس کل متغیرها را تبیین میکنند و ۰۰۲/۴۷ درصد از واریانس باقی مانده مربوط به سایر عواملی است که پیشبینی آنها مسیر نشده است. عامل اول، یعنی درآمد و اشتغالزایی با مقدار ویژه ۳۵/۱۵ و بیش از۳۵۰/۱۵ درصد از کل واریانس ها را به خود اختصاص داد و عامل پانزدهم، کانون فرهنگی با مقدار ویژه ۳۸۴/۱ و مقدار واریانس ۹۰۸/۵۳ در اخرین عامل قرار دارد. بنابراین میتوان بیان کرد که معیشت پایدار در مناطق روستایی، تابع عوامل بسیاری است که درآمد و اشتغالزایی از مهمترین عوامل تأثیر گذار از دیدگاه مردم محلی است.
