مطالعه و مدلسازی جهت برنامه ریزی و سیاستگذاری مقتضی در بخش انرژی جهت تأمین امنیت انرژی (امنیت عرضه برای مصرف کنندگان نفت خام و گاز طبیعی؛ امنیت تقاضا برای بنگاههای اقتصادی صادرکننده) و به تبع آن تأمین حداکثری منافع بین نسلی، از اهمیت زیادی برخوردار است. ایران تولیدکننده و صادرکننده نفت و گاز است؛ و در اینگونه کشورها عموماً اقتصاد، متکی به درآمدهای نفت و گاز میشود. طبیعتاً لازم است حداکثرسازی سود حاصل از درآمدهای نفتی و گازی از طریق برنامه ریزی جهت تولید بهینه از میادین نفت و گاز به عنوان یک ضرورت در دستور کار قرار گیرد. در این مطالعه اولویت بندی راهکارهای مطلوب تخصیص گاز طبیعی به بخشهای مختلف شامل ساختمان، صنعت (پتروشیمی)، حمل ونقل (بصورت گاز طبیعی فشرده)، تولید برق، صادرات، تزریق به چاه های نفتی برای ازدیاد برداشت با تکیه بر مدل سازی زنجیره تولید، عرضه، تزریق گاز طبیعی در میدان نفتی، و ارزش افزوده حاصل از تزریق، توسط نرم افزار لیپ با در نظر گرفتن محدودیتهای واقعی و عملیاتی با در نظر گرفتن منبع گاز پارس جنوبی بررسی شده است.
بازنشر اطلاعات | |
![]() | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |