دوره 17، شماره 46 - ( 7-1396 )                   جلد 17 شماره 46 صفحات 157دوره139فصل__Se | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

saberifar R, Jangi H. (2017). Study of Indices of Proper Housing Model from the Perspective of Residents of Marginal Groups in Mashhad. jgs. 17(46), 139-157.
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-2538-fa.html
صابری فر رستم، جنگی حسین. بررسی شاخص‌های الگوی مسکن مناسب از منظر ساکنین گروه‌های حاشیه‌نشین شهر مشهد تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی 1396; 17 (46) :157-139

URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-2538-fa.html


1- دانشگاه پیام نور تهران، جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور تهران ، saberifar
2- دانشگاه پیام نور، جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور تهران
چکیده:   (6674 مشاهده)
در این تحقیق، شاخص‌های الگوی مسکن مناسب از منظر ساکنین حاشیه‌نشین شهری در مشهد مورد بحث قرار گرفته است به این منظور، از روش تحقیق توصیفی و تحلیلی بهره‌برداری شده و محدوده حاشیه­نشین در شمال شرق شهر مشهد که بیشترین میزان خانوارهای حاشیه­نشین را در خود جای داده است، به عنوان محدوده مورد مطالعه انتخاب شده است. با توجه به این‌که سؤال اصلی تحقیق آن بوده است که چه عواملی باعث می‌شود که خانوارها، منزل ویلایی را بر آپارتمان ترجیح می­دهند؟ با استفاده از پرسش­نامه دیدگاه 410 نفر از ساکنین مورد بررسی گرد آوری و مورد تحلیل قرارگرفته است. داده‌های موردنظر در طی دوره زمانی 91 تا 93 جمع­آوری‌شده و با استفاده از نرم‌افزار SPSS تجزیه‌ و تحلیل گردید. نتایج نشان داد متغیرهایی نظیر نحوه تملک، تحصیلات، سال خرید واحد مسکونی و سن از جمله عواملی بودند که بر نوع الگوی مسکن مورد تمایل خانوارها تأثیر داشتند. به همین دلیل اگر خانوارها با توجه به این شرایط به عنوان گروه پیشرو دسته بندی شده و مساکن مورد نظر مسئولین در اختیار آنها قرار گیرد، امکان موفقیت طرح های پیشنهادی بیشتر خواهد شد.
 
متن کامل [PDF 966 kb]   (3150 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |

فهرست منابع
1. احمدیان، محمد علی(1370)، جغرافیای شهر بیرجند، مشهد، چاپ اول، انتشارات آستان قدس رضوی، 220 صفحه.
2. احمدیان، محمد علی(1371) حاشیه نشینی، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد ، شماره سوم، مشهد، صص 841-819.
3. اطهاری، کمال(1384)، حاشیه نشینی، پژوهش اجتماعی، شماره 4، صص 23-11.
4. ایمانی جاجرمی، حسین(1381) حاشیه نشینان حرم(نگاهی به مساله اسکان غیر رسمی در شهر مشهد)، فصلنامه مدیریت شهری، شماره دهم، صفحه 12-24.
5. پورمحمدی، محمدرضا(1386)، برنامه ریزی مسکن، سمت(سازمان‌ مطالعه ‌و تدوین‌ کتب‌ علوم ‌انسانی ‌دانشگاه‌ها)، 164 صفحه.
6. پیران، پرویز(1366) آلونک نشینی در تهران، مجله اطلاعات سیاسی – اقتصادی، شماره های 35-32، تهران.
7. جوان، جعفر و عبدالهی، عبداله(1387)، عدالت فضایی در فضاهای دوگانه شهری (تبیین ژئوپلیتیکی الگوهای نابرابری در حاشیه کلانشهر مشهد)، فصلنامه ژئوپلتیک، دوره چهارم، شماره 12، صص 175-157.
8. حاتمی نژاد، حسین و سیف‌الدینی، فرانک و میره، محمد (1385) بررسی شاخص‌های مسکن غیررسمی در ایران نمونه موردی: محله شیخ‌آباد قم، فصلنامه پژوهش‌های جغرافیایی شماره 145، صفحه 129-137.
9. حاتمی نژاد، حسین و محمد جعفر زمردیان(1372) بررسی شرایط اجتماعی و اقتصادی حاشیه نشینان شهر مشهد، مشهد، شهرداری مشهد، 199 صفحه.
10. حسین زاده دلیر، کریم(1371) طرح تحقیقی حاشیه نشینان تبریز، تبریز، موسسه تحقیقات شهری وابسته به کمیته علوم انسانی جهاد دانشگاهی دانشگاه تبریز، 156 صفحه.
11. حسینیون، ابوالقاسم(1365) بررسی آبادیهای تخلیه شده استان خراسان بعد از سال 1355، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره سوم، مشهد، صص 148-132.
12. خوانساری، اسد(1355) بررسی جوامع حاشیه نشین در شهر شیراز، پایان نامه لیسانس، استاد راهنما سعید زاهدانی، دانشگاه شیراز، گروه جامعه شناسی.
13. ربانی، رسول و جواد افشارکهن(1381) حاشیه نشینی و مشارکت اجتماعی شهری، مجله فرهنگ اصفهان، شماره بیست و سوم.
14. رسولی، محمد(1373) مسکن دستیابی به استانداردهای مربوطه جهت دستیابی به الگوی بهینه، تهران، وزارت مسکن و شهرسازی، 112 صفحه.
15. زاهد زاهدانی، سید سعید(1354)، حاشیه نشینان کرمان، سازمان برنامه و بودجه، تهران.
16. زاهد زاهدانی، سید سعید(1358)، حاشیه نشینی و برنامه ریزی شهری، شیراز، مرکز جمعیت شناسی دانشگاه شیراز، 139 صفحه.
17. زاهد زاهدانی، سید سعید(1369) حاشیه نشینی در ایران، شیراز، دانشگاه شیراز، 138 صفحه.
18. زنجانی، حبیب الله و فریدون رحمانی(1368) راهنمای جمعیت ایران، وزارت مسکن و شهرسازی، تهران، 130 صفحه.
19. سازمان برنامه و بودجه آذریایجان غربی(1353)، حاشیه نشینان شهر تبریز، ارومیه، سازمان برنامه، 121 صفحه.
20. شکویی، حسین(1355) حاشیه نشینان شهری، تبریز، انتشارات مؤسسه تحقیقات اجتماعی و علوم انسانی دانشگاه تبریز، 230 صفحه.
21. شکویی، حسین(1355) حاشیه‌نشینان شهری، خانه‌های ارزان‌قیمت و سیاست مسکن، تبریز، موسسه تحقیقات اجتماعی و علوم انسانی، 119 صفحه.
22. شکوئی، حسین(1365) بزرگترین بخش زاغه نشینان جهان (1)، مجله رشد آموزش جغرافیا، شماره 5، تهران، صص 57-56.
23. شوئنوئر، نوربرت(1380) مسکن، حومه، شهر، شهرام پور دیهیمی، انتشارات روزنه، 214 صفحه
24. صابری فر، رستم و مزرعاوی، عماد(1389)، ساخت و ساز مسکن روستایی در مناطق جنگ زده استان خوزستان، مشهد، دومین کنفرانس برنامه ریزی و مدیریت شهری، 20 صفحه.
25. صابری فر، رستم(1388)، مقاله حاشیه نشینی و شورش های اجتماعی، مجله علمی تخصصی دانشگاه جامع استان خراسان جنوبی شماره اول، صص 35-27.
26. صابری فر، رستم(1393) بررسی عوامل اثرگذار بر مشارکت مردم در احیای بافت‌های فرسوده شهری (نمونه موردی شهر مشهد)، مشهد، جزوه منتشر نشده، 75 صفحه .
27. صابری فر، رستم؛ دیوسالار، الله؛ اخگری، مهدی(1392) توسعه پایدار شهری (راهکارهای اجرایی)، تهران، انتشارات نور علم. 136 صفحه.
28. صابری فر، رستم(1388) بررسی تحلیلی حاشیه نشینی در شهر بیرجند، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی. شماره 92، صص 29-52.
29. صرافی، (1387) بررسی وضعیت مسکن در سکونتگاه‌های غیررسمی و ارایه راهبردهای ساماندهی آن‌ها، نشریه هفت شهر، شماره24-23، صص 14-4.
30. عزیزی، محمدمهدی(1373) طرح مطالعاتی شاخص‌های مسکن در کشورهای مختلف جهان، تهران، سازمان ملی زمین و مسکن، دفتر برنامه‌ریزی و اقتصاد مسکن، 176 صفحه.
31. موسوی محمد، نظری پویا، کاظمی، آرش(1389) تحلیل بر شاخص‌های کمی و کیفی مسکن در سکونتگاه‌های غیررسمی مطالعه موردی: محله‌ی شهرک قائم، قم ‌قائم، 22 صفحه.
32. مهندسین مشاور آباد(1383) توانمندسازی و ساماندهی سکونتگاه‌های غیررسمی شهر بندرعباس،بندرعباس، شهرداری بندر عباس با همکاری کمیته راهبردی بانک جهانی، 124 صفحه..
33. مهندسین مشاور پژوهش معماری و شهرسازی(1387) طرح ساماندهی سکونتگاه‌های غیررسمی و اقدامات توانمندسازی اجتماعات آن‌ها با تأکید بر بهسازی شهری، تهران، وزارت مسکن و شهرسازی (ستاد ملی توانمندسازی اسکان غیررسمی)، 199 صفحه.
34. مهندسین مشاور طرح و آمایش(1390) بررسی چگونگی معاصر سازی خانه ایرانی، تهران، طرح و آمایش، 234 صفحه.
35. مهندسین مشاور فر نهاد(1386) طرح مجموعه شهری مشهد، مطالبات پایه اسکان غیررسمی، مشهد، سازمان مسکن و شهرسازی خراسان رضوی، 276 صفحه.
36. مهندسین مشاور فر نهاد(1388) طرح توسعه و عمران شهر مشهد، مطالبات پایه مسکن و نحوه سکونت، مشهد، شهرداری مشهد و سازمان مسکن و شهرسازی خراسان رضوی، 412 صفحه.
37. مهندسین مشاور فر نهاد(1390) هماهنگی طرح‌های توسعه‌ای شهر مشهد، سیاست‌ها، ضوابط و معیارهای طرح جامع در حوزه شمال غرب، مشهد، شهرداری مشهد، 128 صفحه.
38. میرفندرسکی، محمد(1381) طرح راهبردی ساماندهی حاشیه شهر مشهد، مشهد،شهرداری مشهد، 148 صفحه.
39. نعمتی، لیلا(1389) اسکان غیر رسمی، تهران روزنامه رسالت، شماره 128، 1 صفحه.
40. نهاد ریاست جمهوری(1382) مصوبات ستاد توانمندسازی و ساماندهی اسکان غیررسمی (مصوب: ۱۳۸۲/۱۱/۱۹)، تهران، ریاست جمهوری، 89 صفحه.
41. Akhter, A.M. & Toran, K. (2004) migration, slums & urban squalor, proceedings of the third international conference on environment and health,15-17 December, Chennai, India, 123 p.
42. Bane, R. (2002), slum and urban settlement, New York, Department of Economic and Social Affairs, 212 p.
43. Kostiniskiy, G. D. (1998) Post-Socialist Metropolises in Transition, 38th Congress of the European Regional Science Association – 28 August – 1 sep. – 1998 – Vienna, 12 p.
44. Ulack, R. (2014), The role of urban squatter settlement, annals of the association of American geographers, vol. 68, no. 4, 535-550.
45. UN. (2006) The World Fact Book, New York, Department of Economic and Social Affairs, 234 p.

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی است.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Applied Researches in Geographical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)