دوره 18، شماره 49 - ( 1-1397 )
جلد 18 شماره 49 صفحات 110دوره93فصل__Se |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
ferdowsi S, Nazari Mazidi N, Modudi Arquhdi M. (2018). Analysis on index of Remaining Carrying capacity of host community to tourism development (case study: shahroud city). jgs. 18(49), 93-110. doi:10.29252/jgs.18.49.93
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-2955-fa.html
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-2955-fa.html
فردوسی سجاد، نظری مزیدی نجمه، مودودی ارخودی مهدی. تحلیلی بر شاخص باقیمانده ظرفیت تحمل جامعه میزبان نسبت به توسعه گردشگری (مطالعه موردی: شهر شاهرود) تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی 1397; 18 (49) :110-93 10.29252/jgs.18.49.93
1- دانشگاه پیام نور، دانشگاه پیام نور ، Sajad.ferdowsi@yahoo.com
2- کارشناس ارشد اکوتوریسم دانشگاه کاشان، دانشگاه کاشان
3- دانشگاه بزرگمهر قائنات، دانشگاه بزرگمهر قائنات
2- کارشناس ارشد اکوتوریسم دانشگاه کاشان، دانشگاه کاشان
3- دانشگاه بزرگمهر قائنات، دانشگاه بزرگمهر قائنات
چکیده: (6041 مشاهده)
این تحقیق با هدف برآورد شاخص باقیمانده ظرفیت تحمل جامعه میزبان نسبت به توسعه گردشگری تدوین یافته است. روش تحلیل داده ها، توصیفی- تحلیلی می باشد. جهت جمع آوری داده های اولیه از مشاهده میدانی و پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل دو گروه متخصصان مرتبط با موضوع تحقیق و اهالی شهر شاهرود می باشد. حجم نمونه مورد بررسی جهت توزیع پرسشنامه جامعه میزبان 125 نفر (65 نفر ساکنین، 41 نفر صاحبان کسب‌وکار گردشگری، 19 نفر مسئولین) در نظر گرفته شد. در این راستا به منظور نظرسنجی از متخصصان نیز تعداد 20 پرسشنامه استفاده شد. روش تعیین ظرفیت تحمل جامعه میزبان در این تحقیق از سیستم ارزیابی زیست‌محیطی باتل (BEES) اقتباس شده که در ارزیابی اثرات زیست‌محیطی (EIA) و حدود تغییرات قابل قبول (LAC) استفاده می شود. نتایج بیان می دارد که شاخص باقیمانده ظرفیت تحمل جامعه میزبان برابر با 42/6 درصد محاسبه شده است. همچنین بر اساس طبقه بندی بارومتر پایداری پرسکات آلن، و با توجه به پارامتر حاصل شده (0/426)، ظرفیت تحمل جامعه میزبان با قرارگیری در طبقه 0/60 -0/41 از وضعیت متوسط برخوردار می باشد. بنابراین این طور برداشت می شود که جامعه میزبان نسبت به گردشگری، نگرش متعادلی دارد و مخالف توسعه آن نمی باشد. درنتیجه ضروری است در راستای استفاده از پتانسیل های موجود در جهت توسعه پایدار گردشگری، برنامه ریزی های لازم به منظور جذب گردشگران بیشتر به این منطقه در دستور کار مدیران و متولیان گردشگری قرار گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)