عضو هیئت علمی گروه شهرسازی دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول ، mavedate@yahoo.com
چکیده: (3312 مشاهده)
تابآوری در شرایط بحرانی ناشی از زلزله اهمیت دوچندانی دارد؛ به عبارتی تاب آوری شهری یکی از مهمترین موضوعات برای رسیدن به پایداری است. به منزله راهی برای تقویت جوامع با استفاده از ظرفیتهای آنها مطرح میشود. بر اساس ضرورت موضوع در شهر زلزله خیر ایلام تحقیق حاضر از نظر ماهیت دارای رویکرد توصیفی – تحلیلی و از نظر روش نیز توسعهای - کاربردی میباشد. و هدف کلی تحقیق برنامهریزی فضایی مدیریت بحران شهری از منظر تابآوری شهری ایلام میباشد. از نظر آماره فضایی VIKOR و شبیهسازی بوتاسترپ استفاده گردیده و جهت تکمیل تحقیق از نرمافزارهای Visio، Grafer، SPSS، MINITAB و GIS استفاده شده است. نتایج یافتهها براساس شبیه سازی بوت استرپ و براساس 196 سلول مورد مطالعه که بین 14 ناحیه شهری توزیع گردیده است؛ حداقل سلول تابآوری در شهر ایلام حدود 07/0 درصد را نشان داده است. لذا پراکندگی و وضعیت موجود متغیرهای شهر ایلام نمی تواند در سطح اطمینان 95 درصد به تاب آوری شهری تائید نمایند. بر اساس مدل VIKOR ناحیه چهار-2 کمترین تابآوری و ناحیه دو-1 بیشترین تابآوری شهر ایلام را دارا میباشد. همچنین محاسبات مدل رگرسیون نشان داده است مدل به کار رفته، پیشبینی کننده خوبی برای متغیر تابآوری شهری میباشد. چراکه میزان معناداری در تحقیق حاضر کمتر از میزان 0.05 را نشان داده است.
شمارهی مقاله: 3