1- دانشیار جغرافیا و برنامهریزی شهری، گروه جغرافیا، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران، دانشگاه محقق اردبیلی ، a.mohammadi@uma.ac.ir
2- دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، دانشگاه شهید بهشتی
3- کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران، دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده: (5600 مشاهده)
طبق آمار، در ایران یک میلیون و سیصد هزار نفر معلول وجود دارد. همچنین در استان اردبیل حدود 25738 معلول ساکن هستند. این مسئله توجه به برنامهریزی کلان برای جامعهی معلولان را ضروری میکند. این برنامهریزی، مستلزم شناخت و تحلیل فضایی وضعیت معلولان در مناطق مختلف کشور است. هدف این پژوهش تحلیل دقیقتر وضعیت پراکنش فضایی معلولان و ارتباط آنها با مناطق مختلف شهرستانهای اردبیل برای رسیدگی بیشتر به مشکلات دسترسی به خدمات شهری و ایجاد شرایط زندگی بهتر برای معلولان است. در این پژوهش با استفاده از تحلیلهای آمار فضایی شاخصهایی چون سن، جنسیت، وضعیت سکونت، نوع و شدت معلولیت، وضعیت تاهل، تحصیلات و اشتغال تحلیل شدند. همچنین از مدل رگرسیون وزنی جغرافیایی ( GWR ) برای سنجش ارتباط بین میزان توسعه یافتگی و معلولیت استفاده شده است. یافتههای پژوهش نشان میدهند که ارتباطی میان سطح توسعه یافتگی ومعلولیت در شهرستانهای استان اردبیل وجود ندارد. معلولان مرد در تمام شهرستانها بیشتر از معلولان زن هستند. معلولان استان اردبیل جوان بوده و 55/91 درصد آنها بیسواد و نزدیک به 64/96 درصد از آنها با معضل بیکاری مواجه هستند. تقریبا در تمام شهرستانهای استان اردبیل (98/73)، معلولیتی از شدید تا خیلی شدید وجود دارد و از نظر انواع معلولیت، بین شهرستانهای استان اردبیل نظم خاصی وجود ندارد ومعلولیتهای مختلف در شهرستانهای استان پراکنده شدهاند.