Mendeley  

Zotero  

zandi R, shafiei N, akbari E, hajizadeh shikhanlo A. (2023). Evaluation of land use change, modeling and prediction of areas susceptible to physical development of the city (Case Study: Nurabad Mamasani Town). jgs. 23(71), : 11 doi:10.61186/jgs.23.71.183
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-3234-fa.html

پارامترهای طبیعی یکی از عوامل اصلی و تعیین کننده جهات توسعه فیزیکی شهرها و سکونتگاه‌ها محسوب می­شوند. در یک منطقه کوهستانی تاثیر این عوامل به عنوان موانع توسعه دوچندان شده و می­تواند مخاطرات طبیعی را نیز به همراه داشته باشد. در این پژوهش سعی شده با شناسائی عوامل تاثیرگذار و ارزیابی آن، جهات بهینه توسعه فیزیکی شهر نورآباد به عنوان یک منطقه نسبتاکوهستانی، مشخص شود. برای دستیابی به این مهم از 7 شاخص موثر(ارتفاع، شیب، جهت شیب، لیتولوژی،  فاصله از گسل فاصله از آبراهه،)  استفاده شده و برای ارزیابی، مدل سازی و پیش بینی نواحی مناسب توسعه کالبدی شهر ازداده های تصاویر ماهواره ای لندست و از مدل های-FUZZY -  AHP و ماکوف و پیش بینی مارکوف استفاده شده است. به طوری که هرکدام از لایه­ها با توجه به توابع عضویتی فازی در نرم افزار GIS Arc 10.3  فازی شده اند. مقایسه تحلیلی روی پهنه­های مناسب وضع موجود شهر بر اساس نقاط بحرانی با پهنه­های مناسب در نهایت نقشه نهایی با2 مدل مذکور به 5 کلاس طبقه بندی گردید نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که تا افق 1404 شهر به سمت شرق توسعه می یابد در حالی که این مسیر توسعه مسیر مناسبی نمی باشد به علت وجود گسل اصلی کازرون  و آبراهه اصلی مهمترین عوامل مخاطره آمیز در محدوده شهر به حساب می آید بهترین مکان برای توسعه شهر مناطق غربی و جنوب غربی منطقه می باشد که این محدوده 13% از مساحت حوضه را در بر می گیرد.