1- دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت شهری دانشگاه تهران، تهران، ایران، دانشگاه تهران ، avousoghi@ut.ac.ir
2- مربی طراحی شهری هنر و معماری دانشگاه آزاد تهران جنوب، تهران، ایران، دانشگاه آزاد تهران جنوب
3- دانشجوی دکتری شهرسازی دانشگاه آزاد شهر قدس، تهران، ایران، دانشگاه ازاد شهر قدس
4- کارشناس ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد مهدی شهر، مهدی شهر، ایران.، دانشگاه آزاد مهدی شهر
5- دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشگاه آزاد تهران مرکز،تهران، ایران، دانشگاه آزاد تهران مرکز
چکیده: (4573 مشاهده)
تحقیق حاضر با هدف تبیین زمینه ها و تاثیرات سازمان هایی نظیر شهرداری بر مدیریت کاربری زمین در منطقه 6 شهر تهران انجام شده است تا چگونگی تعیین و تغییر الگوهای کاربری زمین در اسناد و عوامل زمینهای موثر بر آنها را روشن سازد. از آنجائیکه رویکرد پژوهش کیفی و نوع آن مسألهمحور بود، با روش تاثیر ارگان ها و محتوای اسناد شامل طرحهای کاربری زمین شهر تهران استفاده گردید. یافته های تحقیق نشان دادهاند که مدیریت کاربری زمین در شهر تهران با تعارض هایی در پهنه های فعالیت که در آنها کنشگران خصوصی و غیررسمی نقش مهمی ایفا می کنند و طی دهه های اخیر شاهد تغییرات چشم گیری در این زمینه بوده ایم و هشت عامل اصلی شامل عامل اقتصاد سیاسی ملی و محلی ، عامل ضعف در نظام درآمدی مدیریت کاربری زمین ، عامل ضعف در نظام فنی مدیریت کاربری زمین ، عامل نهادینه نشدن منافع عمومی در بخش عمومی ، عامل ضعف در نظام قانونی مدیریت کاربری زمین ، عامل بخشی نگری در مدیریت کاربری زمین ، عامل فقدان در نظام مشارکتی و عامل فقدان در بخش نظارتی نیز به عنوان عوامل موثر بر بروز این تعارضها در نظام مدیریت کاربری زمین در شهر تهران شناسائی شدهاند و همچنین کنشگران اصلی در سه دسته اصلی کنشگر رسمی و دولتی، کنشگر غیررسمی و شبه دولتی و کنشگر خصوصی دستهبندی گردیدهاند. در نهایت به بررسیتغییر روند تغییر کاربری در منطقه6 شهر تهران پرداخته شده و چالش ها و فرصت های آن ارائه میگردد. روش پژوهش حاضر به صورت تحلیلی و به کمک اس پی اس اس و روش تی تست میباشد.