دوره 23، شماره 68 - ( 1-1402 )
جلد 23 شماره 68 صفحات 311دوره293فصل__Se |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Haji Amiri H, Seghfi Asl A, ashjaee M. Classification of LEED World Standard Indicators in Sustainable Architecture of Contemporary Iranian Cities Based on Regional Ecological Characteristics: A Case Study of Qom City. jgs 2023; 23 (68) : 17
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-3660-fa.html
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-3660-fa.html
حاجی امیری حسن، ثقفی اصل آرش، اشجعی مهدی. رده بندی شاخص های استاندارد جهانی LEED در معماری پایدار شهرهای معاصر ایران بر پایه ویژگی های زیست بوم منطقه ای: بررسی موردی شهر قم. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی. 1402; 23 (68) :293-311
حسن حاجی امیری1 
، آرش ثقفی اصل* 2، مهدی اشجعی3
، آرش ثقفی اصل* 2، مهدی اشجعی3
1- دانشجوی دکتری گروه مهندسی معماری، واحد تهران جنوب،دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- استادیار گروه شهرسازی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران ،a.saghafi@iaut.ac.ir
3- استاد گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- استادیار گروه شهرسازی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران ،
3- استاد گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده: (4277 مشاهده)
پیرو تحولات در بافت های شهری دوران معاصر در ایران، ایجاد بافت ها و محلات جدید در شهرها واجد اثرگذاری مستقیم بر زیست بوم منطقه پیرامونی خویش ارزیابی می شود. محلات شهری در مسیر دستیابی به هدف توسعه پایدار شهری، هم سویی معماری و مبانی پایداری محیطی را طلب می کند. استفاده از رویکرد معماری پایدار بر پایه اصول استاندارد جهانی از اثربخش ترین گام ها در این زمینه است. پژوهش پیشرو به شیوه ترکیبی و با در نظر گرفتن آیین نامه استاندارد جهانی LEED به عنوان مبنای ارزیابی، به بازنگری رده بندی شاخص های این آیین نامه بر اساس ویژگی های زیستی و بومی در منطقه شهر قم پرداخته است. به این منظور سنجه های ارزشیابی بافت ها و محلات شهری در آیین نامه مرجع (LEED) تبیین شده و سپس با هدف تعیین رده اهمیت، شاخص های مبنا در مقیاس منطقه مورد مطالعه -به عنوان شهرک های نو ساختار (شهر پردیسان)- به شیوه تحلیل کیفی مورد بررسی قرار گرفته است. در نهایت سنجش کمی در هر بخش از شاخص های زمینه بر پایه داده های مستند آماری موجود برای زیرشاخص های اعتبار بخشی انجام پذیرفته است و با توجه به یافته های نهایی، رده بندی جدیدی از شاخص های جدول ارزیابی مبنا برای طرح بافت های شهری دوران معاصر بر اساس میزان اثربخشی ارائه گردیده است.
شماره‌ی مقاله: 17
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
جغرافیا و برنامه ریزی شهری
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
CC BY
نشریه «تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی» به‌طور کامل الزامات انتشار دسترسی آزاد را طبق«CreativeCommons Attribution 4.0 International License (CC BY 4.0)» رعایت می‌کند.
