1- گروه جغرافیا ،واحد شیروان، دانشگاه آزاد اسلامی، شیروان، ایران، فاروج- خیابان موفق 18
2- گروه جغرافیا ،واحد شیروان،دانشگاه آزاد اسلامی، شیروان، ایران، مشهد- دانشگاه فردوسی ، Ezzatolah_mafi@yahoo.com
3- گروه جغرافیا ،واحد شیروان،دانشگاه آزاد اسلامی، شیروان، ایران، مشهد-بلوار آزادی30-پلاک 47
چکیده: (4246 مشاهده)
حوادث طبیعی که جزیی ازفرآیندزندگی بشربه شمارمیرود،به عنوان چالشی اساسی درجهت نیل به توسعه پایدارجوامع انسانی مطرح میباشند. از طرفی اجرای ناموفق طرحهای بازآفرینی شهری باعث توجه به پدیده جدیدی به نام پایداری در پروژههای شهری شده است که عمدهترین رویکردها در زمینه پایداری، احیای بافتهای شهری و تأکید بر بازآفرینی است. ازاین رو در پژوهش حاضر برای ارزیابی بازآفرینی محلههای فرسوده شهر فاروج در راستای ارتقاء تابآوری کالبدی از ماتریس برنامهریزی کمی استفاده شده است.هدف از این پژوهش بازآفرینی محلات فرسوده شهر فاروج در جهت ارتقاء تابآوری کالبدی میباشد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی – تحلیلی بوده و برای جمعآوری اطلاعات علاوه بر اسناد و مطالعات کتابخانهای، از ابزار پرسشنامه استفاده شده است که در بین نمونهای به تعداد 30 نفر از متخصصان مسائل شهری توزیع شده است. به سبب تجزیه و تحلیل دادهها، برای بررسی میزان تابآوری کالبدی محلات بافت فرسوده فاروج از آنتروپی شانون استفاده گردید که در پی آن محلات مورد مطالعه از حیث تابآوری کالبدی، اولویتبندی شدهاند. پس از آن به جهت رتبهبندی محلات بافت فرسوده فاروج از حیث تابآوری کالبدی از روش ویکور استفاده شده است. بر اساس آنتروپی شانون این نتیجه حاصل شده است که محلات شماره 5 و 7 از حیث تابآوری کالبدی، در اولویت بودهاند. همچنین بر اساس روش ویکور مشخص شده است که از بین محلات چهارگانه بافت فرسوده فاروج، محله شماره هفت از لحاظ تابآوری در بالاترین رتبه قرار گرفته است.