دوره 9، شماره 9 - ( جلد 11 شماره 14- 1388 )
جلد 9 شماره 9 صفحات 167دوره145فصل__Se |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
نگارش حسین، دارایی محمد. گسترش شهر سقز و اثرات آن بر سیلخیزی حوضه آبریز چم سقز تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی 1388; 9 (9) :167-145
1- ، h_negaresh@yahoo.com
چکیده: (5626 مشاهده)
سیل پدیدهای طبیعی است و هر رودخانهای، بالقوه مستعد وقوع آن است، اماآنچه که این پدیده را از حالت طبیعی خارج و به صورت بلا در میآورد، دخالت انسان در طبیعت است. در منطقه مورد مطالعه مواردی از قبیل گسترش شهرسقز، تجاوز به حریم رودخانهها ، تخریب پوشش گیاهی، گسترش دیم در اراضی شیبدار، طراحی و اجرای غیراصولی سازه‌های تقاطعی رودخانه ها...... باعث افزایش سیل خیزی شده است. برای بررسی اثرات گسترش غیراصولی شهری بر سیلخیزی، هیدروگراف سیل با استفاده از روش SCS برای سال 1325 به عنوان دورهی قبل از توسعه و سال 1375 (جدیدترین نقشهی در دسترس)، به عنوان دورهی بعد از توسعه ترسیم شد ومحاسبات نشان داد که زمان تأخیر حوضه قبل از توسعه ازیک ساعت و 56دقیقه در سال 1375 به یک ساعت و ده دقیقه کاهش یافته است. یعنی بر اثر افزایش سطوح نفوذناپذیر زمان رسیدن اوج هیدروگراف 40 دقیقه کمترشدهاست و سیل در زمان کوتاهتری به اوج میرسد. همچنین زمان رسیدن به نقطهی اوج دبی در سال 1325 دو ساعت و هفت دقیقه بوده در حالیکه در سال 1375 به یک ساعت و شانزده دقیقه کاهش یافته است و این بدان معنی است که اوج سیل 51 دقیقه زودتر از قبل فرا میرسد.
واژه‌های کلیدی: سیل خیزی، گسترش شهرسقز، تجاوز به حریم رودخانهها، نقطهی اوج دبی، زمان تأخیر، هیدروگراف سیل
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)