مقیمی ابراهیم، رحیمی هرآبادی سعید، هدائی آرانی مجتبی، علیزاده محمد، اروجی حسن. ژئومورفوتوریسم و قابلیت سنجی ژئومورفوسایت های جاده ای با بهره گیری از روش پری یرا؛ مطالعه موردی؛ آزاد راه قم-کاشان. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی. 1391; 12 (27) :163-184
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-679-fa.html
1- استاد ژئومورفولوژی دانشگاه تهران
2- کارشناس ارشد ژئومورفولوژی، دانشگاه تهران ، Email: rahimi.saeed1364@yahoo.com.
3- کارشناس ارشد ژئومورفولوژی، دانشگاه تهران.
4- کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی توریسم، دانشگاه تهران. .
5- کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی توریسم، دانشگاه تهران.
چکیده: (6474 مشاهده)
ژئومورفوتوریسم یکی از بخش های نوین در علوم زمین مبتنی بر شناخت ژئومورفوسایت ها یا چشم اندازهای ویژهی ژئومورفولوژی است که با تاکید بر تعیین لندفرم های ویژه و با ارزش گردشگری وارد ادبیات جغرافیایی و گردشگری شده است. این شاخه از گردشگری با ترکیب نمودن مواریث فرهنگی، تاریخی و اکولوژیکی پتانسیل هایی را در راستای برنامه ریزی گردشگری پایدار عرضه می کند. در این نوشتار تلاش شده است با استفاده از روش Pereira و بررسیهای میدانی به ارزیابی قابلیت ژئومورفوسایتهای جاده ای در بخش هایی از آزادراه قم– کاشان پرداخته شود در این روش با استناد به پیمایش میدانی، از مجموع دو عیارعلمی و عیارمکمل، ارزش ژئومورفولوژیک سایت ها شناسایی میشود و ارزش مدیریتی از مجموع عیار محافظت و عیار استفاده بدست میآید و از جمع این دو عیار اصلی امتیاز نهایی ارزش ژئومورفوسایت مشخص می شود. نتایج تحقیق نشان داد از میان سایتهای مورد بررسی، بالاترین امتیاز در بخش ژئومورفولوژی (82/7) متعلق به اشکال چین خوردهی ترشیاری و بالاترین امتیاز در بخش مدیریتی (37/7) متعلق به سایت تیغهها و شیب های واریزهای متوالی است. با توجه به نتایج بدست آمده، برنامه ریزان می بایست توجه خود را به پایداری ژئومورفوسایت ها معطوف کنند چرا که به دلیل حساسیت بالای آن در تعامل با سیستمهای انسانی، نیازمند برنامهریزی جامعی در راستای مدیریت محیط می باشند.