1. اردستانی، جمالالدین محمد. (1385). یوسفنامه (کشفالارواح). به تصحیح روشنک رضایی. پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد.
2. جامی خراسانی، نورالدین عبدالرحمن بن احمد. (1366). مثنوی هفت اورنگ. به تصحیح و مقدمه آقا مرتضی مدرس گیلانی. سعدی.
3. رفیعی مهرآبادی، ابوالقاسم. (1342). آتشکده اردستان. تهران: آتشکده و اتحاد.
4. زاهدی، زینالدین جعفر. (1347). ماه کنعان. مشهد: دانشگاه مشهد.
5. زرینکوب، عبدالحسین. (1357). جستجو در تصوف ایران. تهران: امیرکبیر.
6. سادات ناصری، سید حسن و منوچهر دانش پژوه. (1369). هزار سال تفسیر فارسی. تهران: البرز.
7. شیرازی، محمدمعصوم. (1339). طرائق الحقایق. تصحیح محمدجعفر محجوب. تهران: کتابخانه بارانی.
8. صفا، ذبیح الله. (1368). تاریخ ادبیات ایران.جلد چهارم. تهران: فردوس.
9. طوسی، احمدبن محمد بن زید. (1345). جامع الستین. به اهتمام محمد روشن. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
10. غزالی، محمد. (1382). حسن یوسف (تفسیر امام محمد غزالی از سوره یوسف). ترجمه مسعود انصاری. تهران.
11. غلامرضایی، محمد. (1370). داستانهای غنایی منظوم. تهران: فردابه.
12. یاحقی، محمد جعفر. (1369). فرهنگ اساطیر و اشارات داستانی در ادبیات فارسی. تهران: سروش.