دوره 3، شماره 7 - ( پاییز - بهار- 1385 )                   جلد 3 شماره 7 صفحات 107-91 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

mousavi K. Similarity and Coherence in the Story of Pir-e-changi. Journal title 2006; 3 (7) :91-107
URL: http://jls.khu.ac.ir/article-1-833-fa.html
موسوی سید کاظم. سنخیت در داستان پیرچنگی. عنوان نشریه. 1385; 3 (7) :91-107

URL: http://jls.khu.ac.ir/article-1-833-fa.html


دانشگاه شهرکرد ، mousavikazem@yahoo.com
چکیده:   (9932 مشاهده)

مثنوی مولوی بدون نام و ستایش خداوند آغاز می‌شود و در پایان نیز در داستان "دژ هوش‌ربا" سرنوشت قهرمان اصلی داستان یعنی برادر سوم ناتمام مانده، رها می‌شود. گویی مولوی تداوم زمان را اصل و مدار هستی می‌داند که انسان‌ها به نوبت و هر کدام به سهم خود این دایره هستی را می‌چرخانند. سنخیت و همسویی انسان‌ها در باطن و اتصال آن‌ها به حضرت حق از موضوعات محوری عرفان است که در مثنوی شریف نیز به گونه‌های متفاوت بیان شده است. داستان "پیر چنگی" که از دو شخصیت اصلی، یعنی عمر و پیر چنگی ساخته شده است دارای این رویکرد است. عمر و پیر چنگی از نظر ظاهر از دو جایگاه اجتماعی برخوردار هستند که به گونه‌ای بی‌رابطه یا متضاد با یکدیگرند؛ اما در باطن سنخیتی بسیار قوی با یکدیگر دارند و در پایان داستان به یگانگی می‌رسند. تعامل و تبادلی که بین همه انسان‌ها و کائنات ساری و جاری است.

واژه‌های کلیدی: پیر چنگی، عمر، سنخیت، من، خود
متن کامل [PDF 187 kb]   (1195 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |

فهرست منابع
1. قرآن کریم
2. الیاده، م. (1375). اسطوره، رؤیا، راز. ترجمه رؤیا منجم. چاپ دوم. تهران: فکر روز.
3. پورنامداریان، تقی. (1380). در سایه‌ آفتاب. تهران: سخن.
4. خاقانی، افضل الدین بدیل‌بن‌علی. (1378). دیوان اشعار. به کوشش ضیاءالدین سجادی. چاپ ششم. تهران: زوّار.
5. دهخدا، علی اکبر. (1377). لغت‌نامه. چاپ دوم از دوره جدید. تهران: دانشگاه تهران.
6. ستاری، جلال. (1374). عشق صوفیانه. ‌تهران: مرکز.
7. شایگان، داریوش. (1381). بت‌های ذهنی و خاطره ازلی. چاپ پنجم. تهران: امیرکبیر.
8. شمیسا، سیروس. (1378). انواع ادبی. چاپ ششم. تهران: فردوس.
9. شمیسا، سیروس . (1383). داستان یک روح. چاپ ششم. تهران: فردوس.
10. شولتز، دوان پی؛ و دیگران. (1378). تاریخ روان‌شناسی نوین. چاپ ششم. تهران: دوران.
11. صائب تبریزی، محمد علی. (1375). دیوان اشعار. به کوشش محمد قهرمان. چاپ سوم. تهران: علمی و فرهنگی.
12. علیخواه، م. (1371). خواب، رؤیا، روح. تهران: جمال‌الحق.
13. فروم، اریک. (1380). زبان از یاد رفته. ترجمه ابراهیم امانت. چاپ هفتم. تهران:
14. فیروزه.
15. فوردهام، ف. (2536). مقدمه‌ای بر روان‌شناسی یونگ. ترجمه مسعود میربها. چاپ سوم. تهران: اشرفی.
16. کزازی، میرجلال‌الدین. (1376). رؤیا، حماسه، اسطوره. چاپ دوم. تهران: مرکز.
17. گورین، ویلفرد. ال؛ و دیگران. (1370). راهنمای رویکردهای نقد ادبی. ترجمه زهرا میهن‌خواه. تهران: اطلاعات.
18. مولوی، جلال‌الدین. (1379). مثنوی معنوی. شارح کریم زمانی. چاپ هشتم. تهران: اطلاعات.
19. یونگ، کارل گوستاو. (1371). خاطرات، رؤیا، اندیشه‌ها. ترجمه پروین فرامرزی. چاپ دوم. مشهد: آستان قدس رضوی.
20. یونگ، کارل گوستاو (1373). روان‌شناسی و کیمیاگری. ترجمه پروین فرامرزی. مشهد: آستان قدس رضوی.
21. یونگ، کارل گوستاو. (1383). انسان و اسطوره‌هایش. ترجمه حسن اکبریان. تهران: دایره.
22. یونگ، کارل گوستاو. (1383). انسان و سمبولهایش. ترجمه محمود سلطانیه. چاپ چهارم. تهران: جامی.

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات و تحقيقات ادبی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Literary Studies

Designed & Developed by : Yektaweb