۱. احمدي، بابک (۱۳۹۱) ساختار و تأويل متن. چاپ چهاردهم. تهران: مرکز. ۲. اظهري،¬ محبوبه و سهيلا صلاحيمقدم (۱۳۹۱) «تحليل روان¬کاوي شخصيت¬هاي رمان سمفوني مردگان براساس آموزه¬هاي فرويد و شاگردانش». ادبيات و زبان¬ها. پاييز و زمستان. شمارة ۴: ۱-۱۸. ۳. پاينده، حسين (۱۳۸۱) «همايش وضعيت نقد ادبي در ايران». کتاب ماه ادبيات و فلسفه، شمارة ۵۹: ۲۷-۳۷. ۴. تسليمي، علي (۱۳۹۱) رباعي¬هاي خيام و نظرية کيفيت زمان. تهران: آمه. ۵. تسليمي، علي ( ۱۳۸۸) گزاره¬هايي در ادبيات معاصر ايران (داستان). پيشامدرن، مدرن، پسامدرن. تهران: آمه. ۶. تسليمي، علي (۱۳۹۰) نقد ادبي و نظريه¬هاي ادبي و کاربرد آن در ادبيات فارسي. چاپ دوم. تهران: آمه. ۷. جان، مانفرد (۱۳۸۹) «رويکرد روايت¬شناختي به کانونشدگي». ترجمة ابوالفضل حري. کتاب ماه ادبيات. شمارة ۱۵۷: ۲۲-۳۱. ۸. حمزوي، خسرو (۱۳۸۰) شهري که زير درختان سدر مرد. چاپ دوم. تهران: روشنفکران و مطالعات زنان. ۹. رستمي، فرشته (۱۳۸۹) «ساختار صدا در داستان¬هاي مندنيپور: نقش «زاوية ديد» در «صداي» داستان». ادبيات و زبان¬ها. شمارة ۶: ۹۹-۱۲۶. ۱۰. زرشناس، شهريار (۱۳۸۶) نيهيليسم. چاپ سوم. تهران: کانون انديشة جوان. ۱۱. زمانيان، علي (۱۳۸۵) «نيهيليسم از انکار تا واقعيت بهمثابة آسيب فرهنگي در ايران». راهبرد. شمارة ۴۰: ۸۷-۱۱۴. ۱۲. ستاري، جلال (۱۳۷۷) بازتاب اسطوره در بوف کور (اديپ يا مادينهجان). تهران: توس. ۱۳. سيدحسيني، رضا (۱۳۷۶) مکتبهاي ادبي. تهران: نگاه. ۱۴. طاهري، محمد و معصومه سپهري عسکر (۱۳۹۰) «بررسي شيوة بهکار¬گيري جريان سيال ذهن در رمان سنگ صبور اثر صادق چوبک». ادبيات و زبان¬ها. تابستان. شمارة ۸: ۱۶۹-۱۹۰. ۱۵. طاووسي، محمود و آمنه درودگر (۱۳۹۰) «اسطوره و ادبيات مدرن». ادبيات عرفاني و اسطورهشناختي. شمارة ۲۳: ۱۰۱- ۱۱۸. ۱۶. فرويد، زيگموند (۱۳۷۳) «داستايفسکي و پدرکشي، يادداشتي بر ابعاد شخصيتي داستايفسکي». ترجمة حسين پاينده. ارغنون. شمارة ۳: ۱- ۵۲. ۱۷. کاشفي، جلالالدين (۱۳۶۸) «فانتاستيک رئاليسم: مکتبي برگرفته از واقعيت¬ها، در لباس و فضايي سحرانگيز، دنياي خاطره¬ها و وقايع خفته در ايهام». هنر. شمارة ۱۸: ۹۲-۱۱۷. ۱۸. کرنودل، جرج و پورش کرنودل (۱۳۷۴) «اکسپرسيونيسم در تئاتر». هنر. شمارة ۲۹: ۴۰۵-۴۱۰. ۱۹. گرانت، ديميان (۱۳۷۵) رئاليسم. ترجمة حسن افشار. تهران: مرکز. ۲۰. مالياس، ساليموس (۱۳۸۷) پستمدرن. ترجمة حسين صبوري. تبريز: دانشگاه تبريز. ۲۱. ملکم، وي. جونز (۱۳۸۸) داستايفسکي پس از باختين، قرائت¬هايي از رئاليسم وهمي. ترجمة اميد نيکنام. چاپ دوم. تهران: مينوي خرد. ۲۲. منصوري، مريم (۱۳۸۶) «من هم دگرگون شده¬ام». [گفت¬و¬گو با خسرو حمزوي]. روزنامة اعتماد. ۲۱ خرداد ۱۳۸۶. شمارة ۱۴۱۴: ص ۱۱.
|