1. آلن، گراهام (1385) بينامتنيت. ترجمة پيام يزدانجو. چاپ سوم. تهران: مرکز. 2. احمدي، بابک (1391) ساختار و تأويل متن. چاپ چهاردهم. تهران: مرکز. 3. امن¬خاني، عيسي (1391) «تب تند باختين در ايران». نقد ادبي. سال پنجم. شمارة 19: 191-197. 4. انصاري، محمدباقر (1387) نمايش روحوضي، زمينه، زمانه و عناصر خنده¬ساز. تهران: سورة مهر. 5. ايگلتون، تري (1390) پيشدرآمدي بر نظرية ادبي. ترجمة عباس مخبر. چاپ ششم. تهران: مرکز. 6. باختين، ميخائيل (1381) سوداي مکالمه، خنده، آزادي. ترجمة محمدجعفر پوينده. چاپ دوم. تهران: چشمه. 7. باختين، ميخائيل (1391) تخيل مکالمه¬اي. ترجمة رؤيا پورآذر. چاپ سوم. تهران: ني. 8. برتنس، هانس (1391) مباني نظرية ادبي. ترجمة محمد ابوالقاسمي. چاپ سوم. تهران: ماهي. 9. برگسون، هانري لوئي (1379) خنده. ترجمة عباس باقري. تهران: شباويز. 10. بهار، مهرداد (1376) پژوهشي در اساطير ايران. چاپ دوم. تهران: آگه. 11. پوينده، محمدجعفر (1390) درآمدي بر جامعه¬شناسي ادبيات. چاپ دوم. تهران: نقش جهان مهر. 12. تاجديني، علي (1390) حافظ و شادي. تهران: نماد انديشه. 13. تودوروف، تزوتان (1391) منطق گفتگويي ميخائيل باختين. ترجمة داريوش کريمي. چاپ دوم. تهران: مرکز. 14. دبيرسياقي، سيدمحمد (1381) زندگينامة فردوسي و سرگذشت شاهنامه. تهران: قطره. 15. دزفوليانراد، کاظم (1389) «رويکردي انتقادي به رأي باختين درباب حماسه با محوريت شاهنامة فردوسي». پژوهش زبان و ادبيات فارسي. پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات اجتماعي جهاد دانشگاهي. شمارة 19: 125-155. 16. دزفوليانراد، کاظم و عيسي امن¬خاني (1388) «ديگري و نقش آن در داستان¬هاي شاهنامه». پژوهش زبان و ادبيات فارسي. پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات اجتماعي جهاد دانشگاهي. شمارة 13: 1-23. 17. دهخدا، علياکبر (1377) لغتنامه. چاپ دوم. تهران: دانشگاه تهران. 18. رزمجو، حسين (1370) انواع ادبي و آثار آن در زبان فارسي. مشهد: آستان قدس رضوي. 19. شاهميري، آزاده (1389) نظريه و نقد پسااستعماري. تهران: علم. 20. شفيعيکدکني، محمدرضا (1391) رستاخيز کلمات. تهران: سخن. 21. صفا، ذبيحالـله (1389) حماسهسرايي در ايران. چاپ نهم. تهران: اميرکبير. 22. عباديان، محمود (1387) سنت و نوآوري در حماسهسرايي. تهران: مرواريد. 23. غريب¬زاده، غلامحسين (1387) «حضور در دنياي تک¬صدا و چندصدا در اشعار حافظ: خوانشي در منطق مکالمة ميخائيل باختين». پژوهش¬نامة علوم انساني. دانشگاه شهيدبهشتي. شمارة 57: 235-256. 24. فراي، نورتروپ (1379) رمزکل: کتاب مقدس و ادبيات. ترجمة صالح حسيني. تهران: نيلوفر. 25. فردوسي، ابوالقاسم (1387) شاهنامه. تصحيح جلال خالقيمطلق. تهران: بنياد دايرةالمعارف اسلامي. 26. فلاح، غلامعلي (1387) «گفتوگو در شاهنامه». مجلة دانشکده ادبيات و علوم انساني. دانشگاه تهران. سال شانزدهم. شمارة60: 83ـ105. 27. قبادي، حسين¬علي (1389) «چندآوايي و منطق گفتگويي در نگاه مولوي به مسئلة جهاد و توکل با تکيه به داستان شير و نخچيران». جستارهاي ادبي. دانشگاه فردوسي. سال چهلوسوم. شمارة 170: 71-94. 28. کزازي، ميرجلالالدين (1391) شگرف و شگفت (جستارها و نوشتارهايي در فرهنگ و ادب ايران). تهران: شورآفرين. 29. کزازي، ميرجلالالدين (1366) «ستيز ناسازها در رستم و اسفنديار». چيستا. شمارة 45 و 46: 517 - 525. 30. کهنمويي¬پور، ژاله و ديگران (1381) فرهنگ توصيفي نقد ادبي (فرانسه ـ فارسي). تهران: دانشگاه تهران. 31. لقماني، احمد (1391) چگونه شاد و خنده¬رو باشيم. چاپ پنجم. تهران: بهشت بينش. 32. مارتين، والاس (1391) نظريه¬هاي روايت. ترجمة محمد شهبا. چاپ پنجم. تهران: هرمس. 33. مختاري، محمد (1368) حماسه در راز و رمز ملي. تهران: قطره.
|