|
۱. بني¬اسدي، نسيم و فرزان سجودي (۱۳۹۴) «نشانه¬شناسي مکان در تئاتر معاصر ايران با تأکيد بر اجراي سيندرلا». نامة هنرهاي نمايشي و موسيقي. دورة ششم. شمارة ۱۱: ۲۳- ۳۸. ۲. حامد¬سقايان، مهدي، حميدرضا شعيري و محمدفرزان رجبي (۱۳۹۲) «بررسي استحالة مکاني در نمايشنامة کانال کميل: رويکرد نشانه‌ـ معناشناختي». نامة هنرهاي نمايشي و موسيقي. دورة سوم. شمارة ۶: ۳۵- ۴۶. ۳. حسن¬زادة نيري، محمدحسن و زهرا علي¬نوري (۱۳۹۳) «بررسي شگردهاي بيان معاني ثانوي در داستان¬هاي نجدي (با تکيه بر مجموعة داستاني يوزپلنگاني که با من دويده¬اند». پژوهشنامة نقد ادبي و بلاغت. سال سوم. شمارة ۲: ۱-۱۸. ۴. ساساني، فرهاد (۱۳۹۱) نشانه‌شناسي مكان، مجموعه مقالات هفتمين هم¬انديشي نشانه¬شناسي. تهران: سخن. ۵. سجودي، فرزان (۱۳۹۱) «مکان، جنسيت و بازنمايي سينمايي» در: نشانه‌شناسي مكان، مجموعه مقالات هفتمين هم¬انديشي نشانه¬شناسي. به‌كوشش فرهاد ساساني. تهران: سخن. ۶. شعيري، حميدرضا (۱۳۹۱) «نوع شناسي مكان و نقش آن در توليد و تهديد معنا» در: نشانه‌شناسي مكان، مجموعه مقالات هفتمين هم-انديشي نشانه¬شناسي. به‌كوشش فرهاد ساساني. تهران: سخن. ۷. شعيري، حميدرضا (۱۳۹۲) نشانه‌ـ معناشناسي ديداري. تهران: سخن. ۸. معين، مرتضي¬بابک (۱۳۹۶) ابعاد گمشدة معنا در نشانه¬شناسي روايي کلاسيک؛ نظام معنايي تطبيق يا رقص در تعامل. تهران: علمي و فرهنگي. ۹. نجدي، بيژن ( ۱۳۹۴) يوزپلنگاني که با من دويده¬اند. تهران: مرکز.
|
صاحب امتیاز و ناشر
