|
۱. ابوالقاسمی، محمد‌رضا (۱۳۹۱). دائوئیسم و نقاشی منظرة چینی. مطالعات تطبیقی هنر. سال دوم. شمارة ۳: ۱۹-۳۴. ۲. احمدی، بابک (۱۳۸۸). ساختار و تأویل متن. تهران: مرکز. ۳. احمدی، بابک (۱۴۰۰). از نشانه‌های تصویری تا متن. تهران: مرکز. ۴. اخوان‌ثالث، مهدی. (۱۳۸۲). از این اوستا. تهران: زمستان. ۵. امدادیان، یعقوب؛ آقایی، احسان (۱۳۹۰). روزنه‌ای به رنگ: مروری بر آثار نقاشی سهراب سپهری. تهران: مؤسسة توسعة هنرهای تجسمی معاصر. ۶. انوشيرواني، عليرضا؛ آتشي، لاله (۱۳۹۱). تحليل تطبيقي و بینا‌رشته‌ای شعر و نقاشي در آثار سهراب سپهری. جستارهای زبانی. دورۀ سوم. شمارۀ۱ (پیاپی ۹): ۱-۲۴. ۷. حافظ، شمس‌الدین‌محمد (۱۳۶۲). دیوان. تصحیح پرویز ناتل خانلری. تهران: خوارزمی. ۸. حیدری، علی؛ دانیاری، کیانوش (۱۳۹۷). تحلیل اشعار سهراب سپهری ازمنظر هستی‌شناسی هایدگر. زبان و ادبيات فارسی دانشگاه خوارزمی. سال بیست‌وششم. شمارۀ ۸۴: ۹۷-۱۱۳. ۹. خانی، شهین (۱۳۹۱). جایگاه نیروی مؤنث در اساطیر. پیکره. دورۀ یکم. شمارة ۱: ۲۹-۴۰. ۱۰. دوبوکور، مونیک (۱۳۷۳). رمزهای زنده‌جان. ترجمة جلال ستاری. تهران: مرکز. ۱۱. رسمی، سکینه (۱۳۸۹). هم‌پیوندی درخت و اشراق و بازتاب آن در شعر سهراب سپهری. زبان و ادب فارسی دانشگاه تبریز. دورۀ پنجاه‌وسوم. شمارة ۲۲۰: ۴۳-۶۵. ۱۲. زارعی، بدریه (۱۳۹۷). درخت از اسطوره تا قصه: بررسی بن‌مایه‌های اساطیری افسانه‌های هرمزگان. تهران: تیسا. ۱۳. زهره‌وند، سعيد؛ مسعودي، مرضيه (۱۳۹۲). نشانه‌های كيهاني در شعر و نقاشي سهراب سپهري. جستارهای ادبی. دورۀ چهل‌وششم. شمارة ۱ (پیاپی۱۸۰): ۱۲۵-۱۵۸. ۱۴. سپهری، سهراب (۱۴۰۱). هشت‌کتاب. تهران: دیوار. ۱۵. سعدی (۱۳۴۲). غزلیات. تصحیح محمد‌علی فروغی. تهران: اقبال. ۱۶. شفیعی‌کدکنی، محمد‌رضا (۱۳۸۳). صورخیال در شعر فارسی. تهران: آگاه. ۱۷. شکراللهی، سمیرا (۱۳۹۳). تأثیر نقاشی در هشت‌کتاب سهراب سپهری. پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد. دانشکدة ادبیات و علوم انسانی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی. ۱۸. شعیری، حمید‌رضا و همکاران (۱۴۰۰). تخریب لنگرهای کنشی معنا: تحلیل تلاطم شوشی در گفتمان ادبی؛ مطالعة موردی: این سگ می‌خواهد رکسانا را بخورد. ادبیات پارسی معاصر. سال یازدهم. شمارة ۱(پیاپی ۲): ۱۸۱-۲۰۵. ۱۹. طاهری، علیرضا؛ کشتی‌آرا، مهرداد (۱۴۰۰). بازنمایی درختان مقدس و اسطوره‌ای اسلامی در نگارگری (زقوم، طوبی، سدرةالمنتهی). نگارینة هنر اسلامی. دورۀ هشتم. شمارة ۲۲: ۵-۱۸. ۲۰. عبداللهیان، حمید؛ باقری، علی‌اصغر (۱۳۹۶). کنش‌های گفتاری پنج‌گانه در شعر «صدای پای آب» سپهری. زبان و ادبيات فارسی دانشگاه خوارزمی. سال بیست‌وپنجم. شمارة ۸۲: ۲۴۱-۲۵۸. ۲۱. عبدی، ناهید (۱۳۸۷). بررسی تحلیلی نگارگری ایران در مکاتب هرات و تبریز از منظر آیکونوگرافی. رسالة دکتری. دانشکدة هنر. دانشگاه تهران. ۲۲. عبدی، ناهید (۱۳۹۱). درآمدی بر آیکونولوژی: نظریه‌ها و کاربردها. تهران: سخن. ۲۳. فتوحی، محمود (۱۳۸۱). تصویر خیال. نشریة دانشکده ادبیات و علوم انسانی تبریز. دورة چهل‌وپنجم. شمارة ۸۵: ۱۳۴-۱۰۳. ۲۴. فتوحی، محمود (۱۳۸۹). بلاغت تصویر. تهران: سخن. ۲۵. فروغی، محمد‌علی (۱۳۴۲). غزلیات سعدی. تهران: اقبال. ۲۶. فیتس‌جرالد، چارلز پاتریک (۱۳۶۷). تاریخ فرهنگ چین. ترجمة اسماعیل دولتشاهی. تهران: علمی و فرهنگی. ۲۷. کاظم‌پور، زیبا (۱۳۹۶). شناسایی مفاهیم و ریشه‌های نقوش دست‌بافت‌های معاصر گیلان برمبنای آیکونولوژی. رسالة دکتری. دانشکدة هنر. دانشگاه شاهد. ۲۸. نیکویی، علیرضا و همکاران (۱۳۹۲). رهيافت ميان‌فرهنگي به گياه و درخت در اساطير و ادبيات. ادب‌پژوهی. شمارة ۲۳: ۹-۳۳. ۲۹. وارنر، رکس (۱۴۰۰). دانشنامة اساطیر جهان. ترجمة ابوالقاسم اسماعیل‌پور مطلق. تهران: هیرمند. ۳۰. ولک، رنه (۱۳۹۹). تاریخ نقد جدید. ترجمۀ سعید ارباب‌شیرانی. تهران: نیلوفر. 31. Gombrich, Ernst Hans (1981). Image and code: Scope and limits of conventionalism in pictorial representation. Michigan: Horace H. Rackham School of Graduate Studies. 32. Mitchell, W. T. (2013). Iconology: image, text, ideology. Chicago: University of Chicago Press. 33. Panofsky, Erwin (1955). Meaning in the visual arts. Chicago: University of Chicago press. 34. Taylor, Paul (2025). How Images Mean: Iconography and Meta-Iconography. london: Paul Holberton Publishing.
|
صاحب امتیاز و ناشر
