|
۱. اسلامي نُدوشن، محمدعلي (۱۳۸۳). از رودكي تا بهار؛ دربارة بيست‌ودو شاعر بزرگ ايران. جلد نخست. تهران: نغمة زندگي. ۲. حق¬جو، سیاوش (۱۳۸۱). پیشنهاد برافزودن دو فن دیگر بر فنون چهارگانة علم بیان. در: مجموعه مقاله¬های نخستین گردهمایی پژوهش¬های زبان و ادب فارسی (جلد اول: ۴۱۰-۴۲۷). به‌کوشش محمد دانشگر. تهران: مرکز بین¬المللی تحقیقات زبان و ادبیات فارسی و ایران¬شناسی دانشگاه تربیت مدرس. ۳. حق¬جو، سیاوش (۱۳۹۰). سبک هندی و استعارة ایهامی کنایه. سبک¬شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب). سال چهارم. شمارة اول بهار: ۲۵۵-۲۶۸. ۴. حق¬جو، سیاوش؛ میردار رضایی، مصطفی (۱۳۹۳). گونه¬ای کنایة آمیغی در غزل صائب. فنون ادبی. دانشگاه اصفهان. (۶) ۲: ۸۴ـ۶۹. ۵. حق¬جو، سیاوش؛ میردار رضایی، مصطفی (۱۳۹۹). سبک¬شناسیِ مقایسه¬ای مثنوی¬های مصیبت¬نامه و منطق¬الطیر عطار و مثنوی معنوی (مطالعة موردی: شگردهای شعری). مطالعات زبانی‌ـ‌‌بلاغی. دانشگاه سمنان. سال یازدهم. شمارة ۲۱: ۳۸۷-۴۱۴. ۶. خطیب‌رهبر، خلیل (۱۳۷۰). داستان¬های کوتاه از مثنوی فریدالدین عطار نیشابوری با معنی واژه¬ها و شرح بیت¬های دشوار و امثال‌وحکم و برخی نکته¬های دستوری و ادبی. تهران: گلستان کتاب. ۷. ريپكا، يان (۱۳۸۳). تاريخ ادبيات ايران. جلد اول. ترجمة ابوالقاسم سرّي. تهران: سخن. ۸. زرین¬کوب، عبدالحسین (۱۳۸۳). از گذشتة ادبی ایران. چاپ دوم. تهران: سخن. ۹. شفيعي‌كدكني، محمدرضا (۱۳۸۷). صورخیال در شعر فارسی. چاپ دوازدهم. تهران: آگاه. ۱۰. صفا، ذبیح¬الله (۱۳۳۹). گنج سخن، جلد اول: از رودکی تا انوری. تهران: ابن¬سینا. ۱۱. صفا، ذبیح¬الله (۱۳۵۵). تاریخ ادبیات در ایران. جلد اول: خلاصة جلد اول و دوم تاريخ ادبيات در ايران. تهران: اميركبير. ۱۲. عطار نيشابوري، فريدالدين (۱۳۷۱). منطق¬الطیر (مقامات طیور). به‌اهتمام و تصحیح صادق گوهرین. تهران: علمی و فرهنگی. ۱۳. عطار نيشابوري، فريدالدين (۱۳۸۶). مصیبت¬نامه. مقدمه، تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی‌کدکنی. چاپ دوم. تهران: سخن. ۱۴. فروزانفر، بدیع‌الزمان (۱۳۵۴). مباحثی از تاریخ ادبیات. تهران: دهخدا. ۱۵. محقق، مهدی (۱۳۸۸). شرح بزرگ دیوان ناصرخسرو. چاپ دوم. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی. ۱۶. میرداررضایی، مصطفی (۱۳۹۱) ابعاد کنایه در غزلیات صائب. پایان¬نامة کارشناسی ارشد. به راهنمایی سیاوش حق¬جو، دانشکدة¬ ادبیات فارسی و زبان¬های خارجه دانشگاه مازندران. ۱۷. میرداررضایی، مصطفی (۱۳۹۷). فرآیند تکوین و تکامل تصویر در شعر فارسی. رسالة دکتری. با راهنمایی سیاوش حق¬جو. دانشکدة¬ ادبیات فارسی و زبان¬های خارجه دانشگاه مازندران. ۱۸. میرداررضایی، مصطفی (۱۴۰۰). نارسایی بیان سنّتی در تحلیل هندسة تصویرهای شعر بیدل. زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی. (۲۹) ۹۰: ۲۶۹ـ۲۴۷. ۱۹. میرداررضایی، مصطفی؛ بالو، فرزاد (۱۴۰۰). تکرار موبه¬موي يک تجربة تاريخي در آفرينش تصويرهاي شعري (تحليل جايگاه سبک¬شناختي تصويرهاي سروش اصفهاني)، زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی، ۳۱ (۹۵): ۲۹۰ـ۲۵۹. ۲۰. ناصرخسرو قبادیانی (۱۳۸۴). دیوان اشعار. تصحیح مجتبی مینوی و مهدی محقق. چاپ ششم. تهران: دانشگاه تهران. ۲۱. نبی¬لو، علیرضا (۱۴۰۲الف). تأثير خوانش دوگانة شعر بر ساختار دستوری، بلاغی و معنايی آن. ادب فارسی. سال سیزدهم. شمارة ۱ (۳۱): ۱۵-۳۴. ۲۲. نبی¬لو، علیرضا (۱۴۰۲ب). درآمدی بر دستور زبان شعر فارسی. قم: دانشگاه قم.
|
صاحب امتیاز و ناشر
