1- دانشیار دانشگاه شهرکرد ، moosavikazem@yahoo.com 2- دانشجوی کارشناسی ارشد ادبیات فارسی
چکیده: (10292 مشاهده)
شاهنامه آیینهای تمامنما از هویت و باورهای کهن ایرانیان در گذشتههای دور تا پایان دوره ساسانیان است. بسیاری از باورهای کهن ایرانی در هر سه بخش این شاهنامه بهویژه در دوره اساطیری و حماسی تجلی یافته است. رستنیها، پدیدههایی هستند که در اسطورهها و باورهای توتمی و آنیمیسمیـ که شکلهایی از دینهای ابتداییاند ـ نقش درخور تأملی دارند. بازتاب این باورها را که گاه با اساطیر دیگر اقوام مشترک است در شاهنامه میتوان یافت. پرستش رستنیها و اعتقاد به تبار نباتی انسان که در میان اقوام مختلف دیده میشود در شاهنامه نیز نمود دارد. همچنین بعضی از شخصیتهای شاهنامه ایزدنباتهایی هستند که شکل زایش و مردن آنها مشابه نمونه اساطیری آنهاست. در حقیقت این شخصیتها صورت پیکرگردانیشده ایزدنباتهای اساطیری هستند.
Mousavi S K, Madadi G. The Reflection of Herbage Mythical Beliefs in Ferdosi's Shahnameh. Persian Language and Literature 2010; 18 (67) :161-192 URL: http://jpll.khu.ac.ir/article-1-969-fa.html
موسوی سید کاظم، مددی غلامحسین. بازتاب باورهای اساطیری رستنیها در شاهنامه فردوسی. زبان و ادبيات فارسی. 1389; 18 (67) :161-192