Volume 9, Issue 18 (12-2019)
JRSM 2019, 9(18): 17-35 |
Back to browse issues page
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Allahmoradi M, Razavi S M H, Doosti M. Presenting The Conceptual Model Of Citizen Sports. JRSM 2019; 9 (18) :17-35
URL: http://jrsm.khu.ac.ir/article-1-2723-en.html
URL: http://jrsm.khu.ac.ir/article-1-2723-en.html
1- Department of sport management, Faculty of Physical education and Sport sciences, Ayatollah Amoli Branch, Islamic Azad University, Amol, Iran.
2- Associate Professor Sport Management, Department of Physical Education and Sport sciences, Mazandaran university, Babolsar, Iran. ,smhrazawi97@gmail.com
3- Associate Professor Sport Management, Department of Physical Education and Sport sciences, Mazandaran university, Babolsar, Iran.
2- Associate Professor Sport Management, Department of Physical Education and Sport sciences, Mazandaran university, Babolsar, Iran. ,
3- Associate Professor Sport Management, Department of Physical Education and Sport sciences, Mazandaran university, Babolsar, Iran.
Abstract: (5751 Views)
Today, because of living in the machines age and the resulted less mobility and activity of citizens, the diverse and accessible sports for the citizens has become more important. This research which was carried out by qualitative methodology with fundamental-exploratory nature and using the grounded theory is aimed at designing a conceptual model for citizen sports in Tehran metropolitan area. The purposeful-snowball sampling method was used in the research. Accordingly, in order to collect the data, 25 experts of citizen sports were interviewed, and the Strauss and Corbin paradigm analysis was used to develop the final model. Given the results, motivational and health factors were identified as causal conditions, the hardware and software context was identified as the dominant field, the behavioral, structural and environmental level factors were identified as the intervening conditions. Also, promotional, legal, financial, educational, interactive and developmental measures were identified as strategies, and securing national interests, economic consequences, sport development, health-sanitary and socio-cultural outcomes were identified as the strategies implementation results. Given these findings, one can expect that by identifying the citizen sports conditions and concentration on strategic actions, the functional and operational facilities for its development and growth would be provided in Tehran metropolitan area.
Type of Study: Research |
Subject:
sport management
Received: 2018/09/2 | Accepted: 2019/01/26 | Published: 2020/02/8
Received: 2018/09/2 | Accepted: 2019/01/26 | Published: 2020/02/8
References
1. 2.رحمانی نیا، فرهاد. وادی خیل، حسن. (1390). ورزش شهروندی و سلامتی. مجموعه مقالات دومین همایش ملی توسعه ورزش شهروندی. ص 154-155.
2. طلوعی اشلقی، عباس. پاشایی، محمود. مدبری کلیانی، رحیم. (1389). نقش رسانه های جمعی در توسعه ورزش شهروندی. مطالعات مدیریت شهری. سال دوم. شماره 2. ص 182.
3. روشندل اربطانی، طاهر. (1386). تبیین جایگاه رسانه های همگانی در نهادینه کردن ورزش همگانی در کشور. حرکت. شماره 33.ص 167-174.
4. گودرزی، محمود. نصیرزاده، عبدالمهدی. قراهانی، ابوالفضل. وطن دوست، مریم. (1392). طراحی و تدوین راهبرد توسعه ورزش همگانی استان کرمان. مدیریت ورزشی. دوره 5. شماره 2. ص 155.
5. سلیمی آوانسر، علی. (1390). نگرشی نوین در ورزش شهروندی. تهران. مجموعه مقالات دومین همایش ملی توسعه ورزش شهروندی. ص 225-223.
6. محسنی، رحیم علی. (1389). ابعاد و تحلیل حقوق شهروندی؛ راه کارهایی برای تربیت و آموزش حقوق شهروندی. مطالعات سیاسی.سال سوم. شماره 10. ص 117.
7. عیوضی، محمد رحیم. باب گوره، سید حسام الدین. (1391). تحول مفهوم شهروندی و ظهور شهروند جهانی. سیاست.سال چهل و دوم. شماره 3. ص 187-205.
8. سواری، سعید. مهدی پور، عبدالرحمن. رنجبر، روح الله. 1394. توصیف وضعیت ورزش همگانی استان خوزستان و تدوین راهبردهای توسعه آن. پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی. 11(21)، ص 83-92.
9. کشکر، سارا. 1394. تعیین شاخصها و نحوه سنجش اثربخشی برنامه های تفریحات ورزشی (ورزش همگانی) شهروندان. پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی.11(22). ص 113-132.
10. نوروزی سید حسینی، رسول. موسوی چشمه کبود، کیوان. فتاحی مسرور، فروغ. (1395). طراحی مدل تبعیض در تیم های ورزشی (با استفاده از نظریه داده بنیاد). مدیریت ورزشی.ص 495-510.
11. دانایی فرد، حسن. الوانی، سیدمهدی. آذر، عادل. (1395). روش شناسی پژوهش کیفی در مدیریت: رویکردی جامع. چهارم تهران: صفار. ص71-134.
12. محمدی، بیوک. اصول روش تحقیق کیفی. (1393). تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. ص17-260.
13. سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران. (1384). سند تفصیلی نظام جامع توسعه تربیت بدنی و ورزش کشور. تهران: انتشارات سیب سبز.
14. میرزایی اهرنجانی حسن. امیری، مجتبی. (1381). ارایه مدل سه بعدی تحلیل مبانی فلسفی و زیرساخت های بنیادین تئوری های مدیریت. دانش مدیریت. شماره 56. ص 3-21.
15. رضوی، سید محمد حسین. پاسوار، محمد حسن, تسلیمی، زهرا. (1394). حوزه هایی به کارگیری داوطلبان در ورزش شهروندی. مطالعات مدیریت ورزشی. سال هفتم(32).ص 169-182.
16. رهبری، سعید, مستحفظیان، مینا. نادریان جهرمی، مسعود. (1395). مقایسه کیفیت زندگی شهروندان بهره ور و غیربهره ور از اماکن ورزشی شهرداری در مناطق 14گانه شهراصفهان. پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی. سال دوازدهم. ص 215-228.
17. Balish, S.M. 2017. Democracy predicts sport and recreation membership: Insights from 52 countries. Journal of epidemiology and global health, 7(1), pp.21-28. [DOI:10.1016/j.jegh.2015.12.003]
18. Bellamy R. 2008. Citizenship: A very short introduction. Oxford University Press. 192, pp. 1-139. [DOI:10.1093/actrade/9780192802538.003.0001]
19. Imanzadeh, M. and Gündoğdu, C. 2014. The effect of developed citizen sport in increased prestige of municipality. International Journal of Sport Studies, 4(7), pp.789-792.
20. Forsyth, J. 2014. Aboriginal sport in the city: Implications for participation, health, and policy in Canada. aboriginal policy studies, 3(1-2), pp. 213-222. [DOI:10.5663/aps.v3i1-2.21707]
21. Howat, G. and Assaker, G., 2016. Outcome quality in participant sport and recreation service quality models: Empirical results from public aquatic centres in Australia. Sport Management Review, 19(5), pp.520-535. [DOI:10.1016/j.smr.2016.04.002]
22. Aman, M.S., Mohamed, M. and Omar-Fauzee, M.S. 2009. Sport for all and elite sport: Underlining values and aims for government involvement via leisure policy. European journal of social sciences, 9(4), pp.659-668.
23. Delanty, G. 1997. Models of citizenship: defining European identity and citizenship. Citizenship studies, 1(3), pp.285-303. [DOI:10.1080/13621029708420660]
24. Imanzadeh, M. and Gündoğdu, C. 2014. The municipality's role in the development of sport for all from citizen's views. International Journal of Sport Studies, 4(7), pp.806-809.
25. Hoekstra, F., Roberts, L., van Lindert, C., Martin Ginis, K.A., van der Woude, L.H. and McColl, M.A. 2018. National approaches to promote sports and physical activity in adults with disabilities: examples from the Netherlands and Canada. Disability and rehabilitation, pp.1-10. [DOI:10.1080/09638288.2017.1423402]
26. O'Donovan, T.M., MacPhail, A. and Kirk, D. 2010. Active citizenship through sport education. Education 3-13, 38(2), pp.203-215. [DOI:10.1080/03004270903153947]
27. Lindsey I, Darby P. 2018. Sport and the Sustainable Development Goals: Where is the policy coherence? .International Review for the Sociology of Sport, p. 1012690217752651. Pp1-32.
Send email to the article author
| Rights and permissions | |
 | This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License. |
