دوره 6، شماره 2 - ( 6-1398 )
جلد 6 شماره 2 صفحات 52-35 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nedae Tousi S, Hosseini Nejad R. Regional Resiliency Measurement Framework and Spatial Planning Approaches, Case Study: Central Region Of Iran . Journal of Spatial Analysis Environmental Hazards 2019; 6 (2) :35-52
URL: http://jsaeh.khu.ac.ir/article-1-2816-fa.html
URL: http://jsaeh.khu.ac.ir/article-1-2816-fa.html
ندایی طوسی سحر، حسینی‌نژاد رزا. تحلیل وضعیت تاب آوری منطقه‌ای در برنامه‌ریزی فضایی با تاکید بر موردپژوهی منطقه مرکزی ایران (استان‌های اصفهان، چهارمحال و بختیاری و یزد). تحلیل فضایی مخاطرات محیطی. 1398; 6 (2) :35-52
1- دانشگاه شهیدبهشتی ، s.n.tousi@gmail.com
2- دانشگاه شهیدبهشتی
2- دانشگاه شهیدبهشتی
چکیده: (5002 مشاهده)
تابآوری، به‌عنوان انگاشتی برای رویارویی با اختلالات، غافلگیری‌ها و تغییرات‌غیرمنتظره در سال‌های اخیر به‌مثابه توانایی مکان‌ها، جوامع و سیستم‌ها در تحمل‌و‌ایستادگی در برابر خطرات به‌وجود‌آمده از تنش‌ها‌وفشارها مطرح شده‌است؛ به‌نحوی‌که سیستم بتواند سریعاً به وضعیت پیش‌از تنش بازگشته، تهدیدات آتی را پذیرفته و با آنها رویارویی‌کند. منطقه‌ی‌مرکزی‌ایران، بنا به منطقه‌بندی مطالعات طرح‌کالبدی‌ملی‌ایران مشتمل بر سه استان اصفهان، چهارمحال‌وبختیاری و یزد، واقع در اقلیم خشکِ بیابانی با بحران‌های متعدد محیطی مواجه‌است که وضعیت تاب‌آوری‌منطقه را دست‌خوش اختلال ساخته و در نتیجه طرح‌وکاربست هدف تاب‌آوری‌منطقه‌ای در سیاست‌گذاری‌ها‌و‌برنامه‌ریزی‌ها را جهت کاهش آسیب‌پذیری و مقابله با بحران‌های گوناگون فرامنطقهای آشکار ساخته‌است. با وجود آشکار‌شدن ضرورت طرح مفهوم تابآوری در سطحی فراتر از شهر، هم‌چنان چارچوب مشخصی برای اندازه‌گیری این وضعیت در سطح منطقه وجودندارد. بر این‌اساس پژوهش‌ِپیش‌ِ‌رو، با اعتقاد به فرامنطقه‌ای‌وچندبعدی بودن موضوع تابآوری بر آن‌است تا با تعدیل‌وکاربست مفهوم تابآوری به صورت یکپارچه و چندبعدی در سطح منطقه‌ای چارچوبی مناسب برای سنجش وضعیت تاب‌آوری‌منطقه‌ای به شیوه‌ی شاخص‌ترکیبی و از آن طریق برنامه‌ریزی کاهش‌آسیب و ارتقاء تابآوری ارائه‌دهد. در این رابطه هدف‌کلان‌پژوهش به تدوین چارچوبی بهینه در راستای بررسی، سنجش و رتبه‌بندی وضعیت تاب‌آوری‌منطقه‌ی‌‌مرکزی‌ایران اختصاص‌یافته‌است. نتایج حاصل نشان‌می‌دهد که استان چهارمحال‌وبختیاری از بالاترین میزان تابآوری برخوردار بوده و پس از آن به ترتیب دو استان اصفهان و یزد قراردارند. در این میان استان یزد پایین‌ترین میزان تابآوری را در بین استان‌های منطقه‌ی‌مرکزی دارد؛ بنابراین، ضروری‌است در برنامه‌ریزی‌ها و تخصیص منابع به ارتقاء و بهبود بخش‌های دارای اولویت توجه ویژه‌ای شود. رویارویی با دستورکارهای تابآوری مستلزم پذیرش رویکردهای برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری فرامنطقهای هم‌چون منطقه‌گرایی‌محیط‌زیستی است.
واژه‌های کلیدی: تابآوری منطقه‌ای، شاخص تلفیقی تابآوری منطقه‌ای، رتبه‌بندی، منطقه‌گرایی محیط‌زیستی، منطقه‌ی مرکزی ایران
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
