دوره 13، شماره 9 - ( 1-1394 )
جلد 13 شماره 9 صفحات 11-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Dehkhoda M, Khodai K, Malekzadeh S. Effect of different intensity warm up on plasma antioxidant enzymes and damage indices of lipid, protein and DNA after intensive activity in non-athlete males. RSMT 2015; 13 (9) :1-11
URL: http://jsmt.khu.ac.ir/article-1-290-fa.html
URL: http://jsmt.khu.ac.ir/article-1-290-fa.html
دهخدا محمدرضا، خدایی کاظم، ملک زاده سهراب. تأثیر گرمکردن با دو شدت متفاوت بر میزان پلاسمایی آنزیمهای ضد اکسایشی و شاخصهای تخریب لیپیدی، پروتئینی و دی.ان.ای بعد از فعالیت شدید در دانشجویان غیرورزشکار. پژوهش در طب ورزشی و فناوری. 1394; 13 (9) :1-11
، k.khodai@yahoo.com
چکیده: (4424 مشاهده)
هدف این پژوهش بررسی تأثیر گرمکردن با دو شدت متفاوت بر میزان پلاسمایی آنزیمهای ضد اکسایشی و شاخصهای تخریب لیپیدی، پروتئینی و دی.ان.ای بعد از فعالیت شدید در دانشجویان غیرورزشکار بود. 12 نفر از دانشجویان غیرورزشکار دانشگاه خوارزمی برای پژوهش انتخاب شدند. ابتدا میزان VO2peakآزمودنیها با دستگاه گازآنالیزر روی چرخ کارسنج اندازهگیری و میزان کار در شدتهای کم و زیاد گرمکردن محاسبه شد. سپس آزمودنیها در سه جلسه با فاصله 48 ساعت به سه گروه گرمکردن با شدت کم و گرمکردن با شدت زیاد و بدون گرم کردن تقسیم شدند. در ابتدای هرجلسه خونگیری استراحتی انجام شد. سپس، گروه اول گرمکردن با شدت کم (%50-%45 VO2peak) را بهمدت ششدقیقه انجام دادند سپس اجرای فعالیت شدید آغاز شد و گروه دوم گرمکردن با شدت زیاد (%80-%75 VO2peak) و سپس فعالیت شدید را انجام دادند و گروه سوم مستقیم بدون گرمکردن فعالیت شدید را انجام دادند. دو ساعت پس از فعالیت شدید خونگیری صورت گرفت. در روزهای دیگر بهصورت متقاطع جای اعضای گروهها عوض شد. از تحلیل واریانس اندازهگیریهای مکرر و آزمون تعقیبی LSDبرای تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که بین میانگین تغییرات MDA، کربونیل-پروتئین و 8-هیدروکسی 2-دزوکسی گوانوزین و همچنین بین میانگین تغییرات آنزیمهای ضد اکسایشی SOD، CAT و GPX نسبت به حالت استراحتی در سه حالت تفاوت معنیداری وجود داشت. میانگین تغییرات MDA و SOD در حالت گرمکردن با شدت کم کمتر از حالتهای دیگر بود. ولی این کاهش معنیدار نبود. متغیرهای دیگر در حالت بدون گرمکردن کمترین مقدار و در گرمکردن شدید بیشترین مقدار را داشتند. نتایج پژوهش نشان داد که گرمکردن با شدت کم میتواند تخریب لیپیدی را کاهش دهد، ولی بر تخریب پروتئینی و DNA اثری ندارد. گرمکردن با شدت زیاد نیز میتواند باعث افزایش هر سه نوع تخریب شود. بنابراین در مردان غیرورزشکار گرمکردن با شدت کم بهتر از شدت زیاد است.
واژه‌های کلیدی: گرمکردن، آنزیمهای ضد اکسایشی، تخریب لیپیدی، تخریب پروتئینی، تخریب DNA، فعالیت شدید
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1397/10/19 | پذیرش: 1397/10/19 | انتشار: 1397/10/19
دریافت: 1397/10/19 | پذیرش: 1397/10/19 | انتشار: 1397/10/19
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
