سرده سنجد (تیره سنجدیان) در ایران با یک یا دو گونه به نام های E. angustifolia و E. orientalis معرفی شده است. گونه های سنجد در ایران در سطح وسیعی کاشته شده و در عین حال رویشگاه های طبیعی محدودی نیز از آن دیده میشود. شکل برگ و میوه گوناگونی بسیار زیادی را نشان میدهد. شکل و طعم میوه تنوع زیادی دارد و مبین این موضوع است که پایه های مناسب در طول زمان دستخوش انتخاب قرار گرفته اند. در حال حاضر چندین رقم مشخص از این گونه در ایران انتشار دارد. گونه ها و ارقام آنها بر اساس نمونه های هرباریومی و مطالعات صحرائی مورد بررسی قرار گرفتند و در نهایت یک گونه برای ایران تشخیص داده میشود. از این گونه شش رقم به نام های شکری، عنابی، خرمائی، چوروک، کالهی و شورهای تشخیص داده شد که بر اساس مفاد کتاب" اصول نامگذاری گیاهان کاشته شده" معرفی میگردند.