فاطمه صادقی پور، نواز خرازیان، سعید افشارزاده،
دوره 5، شماره 3 - ( 9-1397 )
چکیده
منطقه حفاظت شدۀ پلنگ گالون با مساحتی بالغ بر 34935 هکتار در 75 کیلومتری شمال غرب نجف آباد، و 102 کیلومتری شمال غرب اصفهان واقع شده است. هدف از این تحقیق بررسی طیف گیاگانی، گسترۀ اشکال زیستی، تحلیل پراکنش جغرافیایی، تعیین وضعیت حفاظتی، گیاهان دارویی، مرتعی و سمی این ذخیره گاه است. نمونه های گیاهی طی فصول مختلف رویشی و در چندین مرحله جمع آوری شدند. اشکال زیستی نمونه ها و تحلیل پراکنش جغرافیایی تعیین شدند. براساس نتایج حاصل از این تحقیق، 166 گونه، 126 سرده و 39 تیره در این منطقه شناسایی شدند. 6 تیره، 23 سرده و 26 گونه متعلق به تکلپهایها و 33 تیره، 103 سرده و 140 گونه متعلق به دولپه ایها هستند. بر پایۀ تحلیل پراکنش جغرافیایی، 58 درصد از گونه های گیاهی در ناحیه ایران و تورانی گسترش دارند. شایان ذکر است که در این منطقه 44 گونۀ انحصاری، 97 گونۀ دارویی، 48 گونۀ مرتعی و 23 گونۀ سمی مشخص شده است. اشکال زیستی شامل 54 درصد همی کریپتوفیت، 24 درصد تروفیت، 10 درصد ژئوفیت، 7 درصد کامه فیت و 5 درصد فانروفیت هستند. براساس معیارهای گونه های مورد تهدید، 22 گونۀ در خطر کمتر و 7 گونۀ آسیب پذیر هستند.
- مژگان حبیبی، دکتر سعید افشارزاده، دکتر شبنم عباسی،
دوره 12، شماره 3 - ( 6-1404 )
چکیده
فلور هر منطقه بازتابی از تاثیرعوامل مختلف اکوسیستم در طول دوران مختلف زمین‌شناختی است. شناسایی گیاهان برای تعیین توان طبیعی هر منطقه و کاربری آن بسیار حائز اهمیت است. هدف از مطالعه حاضر بررسی فلوریستیکی منطقه حفاظت‌شده بصیران شهرستان اقلید در استان فارس است. برای انجام این پژوهش، برداشت نمونه‌های گیاهی به روش پیمایشی و ترانسکت خطی انجام گرفت. با جمع آوری 250 نمونه گیاهی، 94 گونه از 70 سرده مربوط به 34 تیره شناسایی شد. بیشترین سهم گیاهان منطقه را دولپه‌ای‌ها با 82 گونه و59 سرده به خود اختصاص دادند. تکلپهایها دارای 12 گونه از 11سرده بودند. بزرگترین تیره Fabaceae با 13 گونه و بزرگترین سرده منطقه Astragalus با 7 گونه بودند. از میان نمونه‌ها، تعداد 16 گونه (17%) انحصاری ایران بودند. نتایج حاصل از شناسایی گونه‌های منطقه نشان می‌دهد 47 گونه (50%) از گونه‌های گیاهی موجود در منطقه همی‌کریپتوفیت و تعداد 59 گونه (63%) متعلق به ناحیه ایران و تورانی بودند. نتایج حاصل، نشاندهنده تاثیر خشکسالی‌های سال‌های اخیر، افزایش دما و نیز فشار چرای دام، بر گیاهان این منطقه حفاظت شده است. برای مقابله باشرایط کنونی، ضروری است که سیاست‌‌های مدیریتی و حفاظتی سازمان‌های مسئول در زمینه چرای دام، برداشت گیاهان دارویی و چوب در منطقه مورد تجدید نظر قرار گیرد.
