ایوب مزارعی، سیدمحسن موسوی نیک، لیلا فهمیده،
دوره 4، شماره 4 - ( 12-1396 )
چکیده
ترکیبات فنولیک، به ویژه آنهایی که منشأ گیاهی دارند به دلیل ویژگی های آنتیاکسیدانی، بخش اساسی رژیم غذایی انسان را تشکیل می‌دهند. آنتی‌اکسیدان‌ها قادرند سیستم‌های زیستی (اسیدهای نوکلئیک، پروتئین‌ها، لیپیدها و لیپوپروتئین‌ها) دربرابر رادیکال‌های آزاد و گونه‌های فعال اکسیژن محافظت کنند. برخی گیاهان دارویی حاوی مقادیر زیادی از آنتی‌اکسیدان‌ها هستند که مصرف آنها می‌تواند بر سلامتی انسان مؤثر باشد. هدف اين تحقيق، بررسي تأثير روش استخراج غرقابي بـر ميزان استخراج تركيب‌هاي فنلي، فلاونوئيدي و فعالیت آنتیاکسیدانی سیزده گیاه دارویی (آویشن شیرازی، کلپوره همدانی، بومادران شیرازی، بومادران، آویشن کوهی، بنه، برنجاسف، کاکوتی، درمنه، بابونه، زعفران، زوفا و افسنطین) در چهار حلال اسـتخراجي (آب، متـانول، استون و اتانول) است. براساس نتایج این تحقیق حلال متانولی بیشترین و حلال آبی کمترین میزان ترکیب‌هاي فنولی، فلاونوئیدی و قدرت مهار رادیکال‌های آزاد را نشان داد. براساس نتایج، ميزان فنول و فلاونوئيد در عصارۀ متانولی گیاه آویشن شیرازی بيشترين و در عصارۀ آبی گیاه افسنطین كمترين مقدار بوده است. نتايج آزمون به دام اندازى راديكال‌هاى آزاد دى فنيل پيكريل هيدرازيل (DPPH) نشان داد كه بیشترین و کمترین فعالیت آنتی اکسیدانی به ترتیب در عصارۀ متانولی گیاه آویشن شیرازی و عصارۀ آبی گیاه افسنطین بود؛ بنابراین، مي‌توان گفت انتخـاب نـوع حلال تـأثير زیادی بـر ميـزان استخراج تركيب‌هاي فنلي، فلاونوئيدي و مهار رادیکال‌های آزاد دارد.
