آلبومین سرم انسانی (HSA) فراوان ­ترین پروتئین موجود در پلاسمای خون است که مسئول حدود 80 درصد از فشار اسمزی خون است و پروتئین حامل بسیاری از ترکیبات از جمله داروها نیز قلمداد می­شود. در این مطالعه اثر جانبی کمپلکس تازه­سنتز­شده و ضدسرطانی پلاتین (فنیل ایزوپنتیل گلایسین نیترات پلاتین) بر ساختار پروتئین حامل خون، آلبومین سرم انسانی، بررسی شد. در این مطالعه تجربی، اثر جانبی کمپلکس، تعیین جایگاه اتصال کمپلکس، نحوه برهم­کنش و سازوکار آن بر HSAاز طریق روش­ های مختلف طیف ­سنجی (فلوئورسانس و دورنگ­نمایی حلقوی) در دو دمای 25 و 37 درجۀ سانتی­ گراد مطالعه شد. تحلیل طیف فلوئورسانس نشان داد که افزودن این کمپلکس به پروتئین موجب کاهش نشر فلوئورسانس ذاتی پروتئین از طریق سازوکار خاموشی و تغییر در ساختار سه ­بعدی تریپتوفان­ های موجود در پروتئین می­شود. تعداد جایگاه­ های اتصال، ثابت خاموشی اشترن-ولمر و ثابت اتصال کمپلکس بر پروتئین آلبومین محاسبه شد. همچنین تحلیل طیف دورنگ­نمایی حلقوی نشان می ­دهد که کمپلکس پلاتین ساختار دوم پروتئین را از طریق کاهش ساختار منظم مارپیچ آلفا و افزایش ساختارهای صفحات بتا تغییر می­دهد که بیان­گر کاهش پایداری ساختار دوم پروتئین می­باشد. نتایج فوق نشان می­دهند که این کمپلکس جدید سنتزی پلاتین می­تواند به پروتئین حامل خون (HSA) متصل شود و ساختار دوم و سوم آن را تغییر دهد. این موضوع به مثابه اثر جانبی داروی تازه­ سنتزشده مطرح است. امید است نتایج تحقیق حاضر راهگشای سنتز و طراحی ترکیباتی با عوارض جانبی کمتر در شیمی درمانی باشد.

دانۀ گردۀ 7 گونۀ سردۀL.  Rubus متعلق به زیرسردۀ L.  Rubus از ایران با میکروسکوپ نوری (LM) و میکروسکوپ الکترونی نگارۀ (SEM) تحت بررسی قرار گرفت. طی این مطالعه چهارده خصوصیت مختلف گرده ­شناسی سنجیده و اندازه­ گیری شدند. تمامی دانه­ های گردۀ منفرد، سه­ شیار منفذی، جورقطب، از نظر اندازه متوسط بودند. سه شکل دانۀ گرده شامل prolate،  perprolate و prolate spheroidal  در نمونه­ های یکسان تشخیص داده شد. ساختار شکاف­ ها معمولاً سه شیار (ectocolpi) و سه منفذ درونی (endoporus) را نشان می­ دهد شیارها بلند بوده که 70 تا 90 درصد طول محور قطبی را در بر می­ گیرند. منفذ درونی در ناحیۀ میانی شیار قرار دارد. سطح تزئینات اگزین نشان داده که تمام گونه­ ها دارای الگویی شیاردار یا مخطط هستند که در برخی گونه ­ها از جمله R. hyrcanus ، R. persicus   و R. sanctus   این شیارها تا حدودی مستقیم­ اند (striate) و برجستگی کمتری دارند ولی در دیگر گونه ­ها این شیارها به ­صورت برجسته و چندشاخه (scabrate-striate) در طول محور قطبی گرده­ ها هستند. صفات دانۀ گرده شاخصی مفید برای جدایی آرایه­ ها در سطح گونه است. به نظر می­ رسد ارتباطی بین تنوع دانۀ گرده و رویشگاه­ های گونه­ ها نیز وجود دارد.