مرزنجوش بهعنوان گیاهی موثر برای درمان ناباروری در طب سنتی استفاده میشد. تحقیق حاضر، به مقایسۀ اثر عصارۀ هیدروالکلی سرشاخۀ هوایی مرزنجوش با A2- LHRH و 17 بتااسترادیول بر فراساختار تخمک و هیپوفیز در ماهی گورامی سهخال نابالغ پرداخته است. بدینمنظور 60 قطعه ماهی گورامی سهخال با میانگین وزنی1± 1/2 گرم به شش گروه: دارونما، نرمال سالین، اتانولی و 3 گروه تجربی (مرزنجوش و 17 بتااسترادیول با دوز 50 میلیگرم بر کیلوگرم و LHRH-A2 با دوز 005/0 میلیگرم بر کیلوگرم) تقسیم شدند (هر گروه 10 قطعه ماهی). ماهیان به صورت IM، یکروزدرمیان و در 7 دوز تزریق شدند. فراساختار تخمک و هیپوفیز قدامی در هر سه تیمار اندازهگیری و با تیمارهای کنترل مقایسه شد. نتایج نشان داد که اندازۀ فولیکول تخمک و میانگین قطر کیسههای دستگاه گلژی در تیمار مرزنجوش از تیمار LHRH-A2 بیشتر، ولی از تیمار 17 بتااسترادیول کمتر است (p≤0.05). همچنین نتایج حاصل از مقایسه فراساختار هیپوفیز قدامی نشان داد که در تیمار مرزنجوش تعداد گرانولهای کوچک افزایش یافته و مقدار کمی گرانول بزرگ نیز در سلول گنادوتروپ ساخته شده است. در ماهیان تحت درمان با 17بتااسترادیول نیز تعدادگرانولهای بزرگ بهطور قابل توجهی افزایش یافت، درحالیکه درتیمار LHRH- A2 گرانولهای بزرگ لیز شده و تحریک به طور کامل صورت گرفته بود. نتایج حاضر حاکی از تاثیر گیاه مرزنجوش بر باروری ماهی گورامی سهخال بود.